زندگی جانوری در استان مازندران

موقعيت ويژه اقليمى و خصوصيات جغرافيايى مازندران موجب شده تا زيست‏گاه‏هاى متنوع و متعددى، جهت تداوم حيات گونه‏هاى جانورى به وجود آيد. در اين زيست‏گاه‏ها گونه‏هاى مختلف جانورى، پستانداران، پرندگان، آبزيان، خزندگان و دوزيستان زندگى مى‏كنند. از مهمترين زيستگاههاى پستانداران در استان، زيستگاههاى جنگلى، كوهستانى، بيابانى و آبى را مى‏توان نام برد.

مهمترين پستانداران كه در زيستگاه‏هاى ياد شده زندگى مى‏كنند شامل: شوكا، مرال (گاو كوهى)، آهو، قوچ، ميش، كل و بز، پلنگ، يوزپلنگ، خرس قهوه‏اى، گرگ، روباه، خوك، سمور جنگلى، شغال، خرگوش مى‏باشد.

از پرندگان مهاجر آبزى كه همه ساله در آغاز فصل سرما از نقاط سردسير روسيه، فنلاند و كانادا به سواحل جنوبى درياى مازندران و تالاب‏ها و آبگيرهاى آن كوچ مى‏كنند، از خانواده‏هايى چون: باكلان، كشيم گردن سياه، اگرت، باز خاكسترى، خوتكا، غاز پيشانى سفيد، فيلوش، چنگر، قو، انواع اردك و كاكائى‏ها را مى‏توان نام برد.

پرندگان بومى ديگرى نيز از قبيل عقاب دريايى، سنقر تالابى، پيت تالابى، پيت پادراز، جغد تالابى، ماهيخوار، سگ تالابى و شاليزار و حواصيل در زيستگاه‏هاى آبى مازندران لانه گزينى كرده و زاد و ولد مى‏نمايند.

پرندگان خشكى‏زى مازندران نيز متعلق به خانواده‏هاى: عقابها، شاهين‏ها، لاشخورها، سنقرها، داركوبها، جغدها، قرقاولها، كبكها، كبوترها، گنجشكها، كلاغها و... مى‏باشند.

خزندگان نيز در زيستگاه‏هاى مختلف نظير جنگلها، كوهستانها و مناطق صخره‏اى، تپه ماهورها، علفزارها، جلگه‏ها، مناطق ييلاقى، باغها و حتى در برخى از مناطق مسكونى به فراوانى يافت مى‏شوند.

خزندگان مازندران به سه گروه سوسمارها، مارمولكها، مارها و لاك‏پشتها تقسيم مى‏شوند.

درياى مازندران با رودخانه‏ها، تالابها، آب‏بندها و ديگر محيط‏هاى آبى جارى و راكد در مازندران كانونهاى زيستى آبزيان را تشكيل مى‏دهند.

در اين زيستگاهها، انواع ماهيان از خانواده‏هاى: دهان گردان، آزاد ماهيان، كپور، اردك ماهيان، كفال، اسبله‏ها، سوفها، گاو ماهيان و تاس ماهيان زندگى مى‏كنند.

آنها از انواع پلانكتونهاى گياهى و جانورى و ماهيان كوچك، لارو ماهيان، قورباغه‏ها، حشرات آبزى، پشه‏ها و بعضى ديگر از انواع حشرات تغذيه مى‏كنند.