آب و هوای استان تهران
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
استان تهران در فصول سرد سال متأثر از سيستمهاى شمالى و شمال غربى و غربى و جنوب غربى است كه طى نفوذ خود به فلات ايران، استان تهران را نيز تحت تأثير خود قرار مىدهد.
اصولاً زمستانها در سطح اين استان سرد و خشك مىباشد. همجوار بودن با كوير نيز موجب مىشود تا در تابستانها بادهاى گرم و خشك شرقى و جنوب شرقى بر آن تأثير بگذارد. تابستانهاى اين استان در مجموع گرم و خشك و غبارآلود است. بارندگيهاى آن از ماههاى آبان و آذر آغاز و معمولاً در اواسط ارديبهشت ماه نيز پايان مىيابد. گاهى ا وقات در تابستانها برخورد دو توده هواى گرم و خشك كويرى و نسبتا خنك و مرطوب وارد شده از درياى خزر كه توسط بادهاى شمالى و شمال شرقى در سطوح فوقانى صورت مىگيرد، موجب مىگردد تا ابرهاى جوششى بسيار فعال در منطقه پديد آمده و بر اثر ناپايدارى شديد محلى تگرگ و رگبار باران شديد ريزش نمايد كه غالبا با سيلابهاى مخرب همراه است و اين امر عموما در ماههاى مرداد و شهريور اتفاق مىافتد كه نظير آن در سال 1366 در تهران مشاهده گرديد كه موجب سيل عظيم شميران شد و خرابيهاى فراوانى نيز بوجود آورد.
استان تهران به علت موقعيت جغرافيايى خود، در فصول مختلف سال تحت تأثير تودههاى هوا و سيستمهاى هواشناسى مهاجم به اين استان در بخشهاى مختلف قرار مىگيرد.
