نژاد و تیره در استان قزوین
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | مردم قزوين از نسل آريايى هستند كه در دشتها و كوهستانهاى قزوين سكنى گزيدند. اين نسل در طى قرون مختلف، تا قبل از ظهور اسلام نژاد خود را حفظ كرد. اما پس از سقوط ايران در زمان ساسانيان مورد هجوم قرار گرفتن ايران از سوى قومها و نژادهاى مختلف، و آميزش با قومهاى مختلف به عقيده برخى تغييراتى در اين نژاد به وجود آمد. | ||
| + | استان قزوين به لحاظ اجتماعى داراى تركيب قومى متنوع مىباشد. مهمترين تركيب نژادى قومى استان عبارتند از: | ||
| − | {{منابع}} | + | ==لرها و كردها== |
| + | |||
| + | اين گروهها به احتمال زياد در زمان شاه عباس به قزوين كوچ داده شدهاند طوايف كرد در نواحى طارم، قاقزان، دو دانگه، رودبار الموت، بشاريات و پشگل دره زندگى مىكنند و تا اين اواخر زندگى كوچ نشينى داشتهاند. اما اكنون تقريبا تمامى اين طوايف اسكان يافتهاند و برخى از خانوارها هنوز زندگى كوچ نشينى را ادامه مىدهند. طوايف معروف كرد ساكن در قزوين عبارتند از: چگنى، غياثوند، كاكاوند، رشوند، مافى، جليلوند، بابلان و كرمانى. | ||
| + | |||
| + | ==شاهسونها== | ||
| + | |||
| + | شاهسونها از ايلهايى هستند كه در محدوده استان قزوين زندگى مىكنند. شاهسونها به منظور مقابله با شورش طايفههاى قزلباش در زمان شاه عباس صفوى سازمان دهى و در اطراف قزوين مستقر شدند. | ||
| + | |||
| + | شاهسون استان شامل بغدادىها و اينانلوها مىباشند و بيشتر در نواحى رامند، زهرا، خرقان و افشار اسكان يافتهاند و به كار دامپرورى و كشاورزى اشتغال دارند. تعدادى نيز در محدوده كوههاى خرقان و نواحى بزينه رود وكوه شاه كولك خمسه و دهستانهاى زهرا و رامند و نواحى ساوه در استان مركزى و استان قم ييلاق و قشلاق مىكنند. | ||
| + | |||
| + | ==مراغىها يا كله بزىها== | ||
| + | |||
| + | در استان قزوين به ويژه منطقه رودبار، گروهى مشهور به مراغى يا كله بزى زندگى مىكنند. | ||
| + | |||
| + | اين طايفه داراى گويش، پوشش، آداب و رسوم خاصى مىباشند. و بيشتر در نواحى رودبار الموت اسكان دارند. | ||
| + | |||
| + | از ديگر طوايف مستقر در قزوين مىتوان از طوايف: گنجى، انصارى و چهار محال بختيارى نام برد. | ||
| + | |||
| + | {{منابع}} | ||
[[رده:نژاد و تیره]] | [[رده:نژاد و تیره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۰
مردم قزوين از نسل آريايى هستند كه در دشتها و كوهستانهاى قزوين سكنى گزيدند. اين نسل در طى قرون مختلف، تا قبل از ظهور اسلام نژاد خود را حفظ كرد. اما پس از سقوط ايران در زمان ساسانيان مورد هجوم قرار گرفتن ايران از سوى قومها و نژادهاى مختلف، و آميزش با قومهاى مختلف به عقيده برخى تغييراتى در اين نژاد به وجود آمد.
استان قزوين به لحاظ اجتماعى داراى تركيب قومى متنوع مىباشد. مهمترين تركيب نژادى قومى استان عبارتند از:
محتویات |
لرها و كردها
اين گروهها به احتمال زياد در زمان شاه عباس به قزوين كوچ داده شدهاند طوايف كرد در نواحى طارم، قاقزان، دو دانگه، رودبار الموت، بشاريات و پشگل دره زندگى مىكنند و تا اين اواخر زندگى كوچ نشينى داشتهاند. اما اكنون تقريبا تمامى اين طوايف اسكان يافتهاند و برخى از خانوارها هنوز زندگى كوچ نشينى را ادامه مىدهند. طوايف معروف كرد ساكن در قزوين عبارتند از: چگنى، غياثوند، كاكاوند، رشوند، مافى، جليلوند، بابلان و كرمانى.
شاهسونها
شاهسونها از ايلهايى هستند كه در محدوده استان قزوين زندگى مىكنند. شاهسونها به منظور مقابله با شورش طايفههاى قزلباش در زمان شاه عباس صفوى سازمان دهى و در اطراف قزوين مستقر شدند.
شاهسون استان شامل بغدادىها و اينانلوها مىباشند و بيشتر در نواحى رامند، زهرا، خرقان و افشار اسكان يافتهاند و به كار دامپرورى و كشاورزى اشتغال دارند. تعدادى نيز در محدوده كوههاى خرقان و نواحى بزينه رود وكوه شاه كولك خمسه و دهستانهاى زهرا و رامند و نواحى ساوه در استان مركزى و استان قم ييلاق و قشلاق مىكنند.
مراغىها يا كله بزىها
در استان قزوين به ويژه منطقه رودبار، گروهى مشهور به مراغى يا كله بزى زندگى مىكنند.
اين طايفه داراى گويش، پوشش، آداب و رسوم خاصى مىباشند. و بيشتر در نواحى رودبار الموت اسكان دارند.
از ديگر طوايف مستقر در قزوين مىتوان از طوايف: گنجى، انصارى و چهار محال بختيارى نام برد.
