جنگ جهانی دوم در استان هرمزگان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
در چنين شرايطى، نيروهاى متفقين تا پايان جنگ، در منطقه بنادر و جزاير خليجفارس حضور داشتند و با تسليم بلا شرط آلمان در 18 ارديبهشت 1324 ه .ش به تدريج از منطقه خارج شدند و از تاريخ 6/12/1324 سربازان متفقين به تدريج توسط هواپيما از فرودگاه جاسك تجهيزات و نيروهاى خود را تخليه كردند. | در چنين شرايطى، نيروهاى متفقين تا پايان جنگ، در منطقه بنادر و جزاير خليجفارس حضور داشتند و با تسليم بلا شرط آلمان در 18 ارديبهشت 1324 ه .ش به تدريج از منطقه خارج شدند و از تاريخ 6/12/1324 سربازان متفقين به تدريج توسط هواپيما از فرودگاه جاسك تجهيزات و نيروهاى خود را تخليه كردند. | ||
| − | + | ولى جزاير تنب بزرگ و كوچك و ابوموسى همچنان در دست نيروهاى انگلستان باقى ماند. | |
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:جنگ جهانی دوم]] | [[رده:جنگ جهانی دوم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۳۷
در يكم سپتامبر 1939 .م / دهم شهريور 1318 ه .ش، جنگ جهانى دوم آغاز شد. ايران با وجود بىطرفى، به جنگ كشيده شد و متفقين گاه به يك رشته گامهاى تهديدآميز، در مرزها و آبهاى ايران دست مىزدند كه با سياست ايران ناسازگار بود.
نخستين هدف نيروهاى تجاوزگر انگلستان، اشغال نواحى نفتخيز و دومين هدف آنها، پيشروى در خاك ايران و به دست گرفتن راههاى پيوندى استراتژيك ايران بود. عمليات دريايى انگلستان بيشتر در آبهاى استان خوزستان و هرمزگان صورت گرفت.
همزمان با شروع جنگ جهانى دوم، استان هرمزگان به علت موقعيت سوق الجيشى و استراتژيك از همان آغاز مورد تعرض نيروى دريايى متفقين به ويژه انگليس قرار گرفت و تمامى بنادر بى دفاع آن به تصرف آنان درآمد.
چندى بعد رضاخان كه از قدرت خلع شده بود در 20 مهرماه 1320 با خانواده سلطنتى به بندرعباس آمد و به صورت ذليلانهاى وسايل و چمدانهاى وى توسط مأمورين انگليسى بازديد و با يك كشتى انگليسى به جزيره موريس انتقال يافت و علىرغم اصرار خانواده وى و تمايل او مبنى بر ماندن در ايران، سفير انگليس اين امر را منتفى دانست.
در چنين شرايطى، نيروهاى متفقين تا پايان جنگ، در منطقه بنادر و جزاير خليجفارس حضور داشتند و با تسليم بلا شرط آلمان در 18 ارديبهشت 1324 ه .ش به تدريج از منطقه خارج شدند و از تاريخ 6/12/1324 سربازان متفقين به تدريج توسط هواپيما از فرودگاه جاسك تجهيزات و نيروهاى خود را تخليه كردند.
ولى جزاير تنب بزرگ و كوچك و ابوموسى همچنان در دست نيروهاى انگلستان باقى ماند.
