جنگ جهانی دوم در استان مازندران
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | همزمان با شروع جنگ جهانى دوم (1939 ـ 1945 م) دولت وقت ايران با انتشار بيانيهاى بىطرفى و عدم دخالت در جنگ طرفين (متفقين ـ متحدين) را رسما اعلام نمود، وليكن به بهانه وجود نيروهاى آلمانى در خاك ايران، در شهريور 1320 ه .ش ارتش اتحاد جماهير شوروى (سابق) با پشت سر گذاشتن مرزهاى رسمى وارد خاك ايران شد. راديو تهران با پخش اطلاعيههاى نظامى و اعتراض به نقض پيمان بىطرفى ايران از سوى بيگانگان، مردم را به مقاومت دعوت مىكرد. ليكن دوره حكومت اختناق و ديكتاتورهاى رضاخان (1304ـ1320 ه .ش) امكان بهره بردارى از نيروهاى مردمى و تشكيل هستههاى مقاومت ملى را پيشاپيش از ميان برده بود. در نتيجه در فاصله چند روز، بنياد نيروهاى دفاعى كلاسيك و آموزش ديده كه در ارتش رضاخان خلاصه مىشد، فرو پاشيد و رضاخان با رها كردن تاج و تخت، از ايران متوارى گرديد. | ||
| + | |||
| + | در چنين شرايطى مناطق مختلف ايران دچار نابسامانيهاى اقتصادى ـ سياسى و هرج و مرج داخلى بود. اين منطقه نيز از بليه جنگ جهانى دوم در امان نماند. قحطى، ناامنى و ازهم گسيختگى امور، همه جا را فرا گرفت. | ||
| + | |||
| + | در اين زمان شمال كاملاً در اختيار نيروهاى روسى قرار داشت و كماندوهاى شوروى شهر را تحت كنترل داشتند. در فلكه 17 شهريور (فعلى) شهر آمل يك عوارضى بنام «نواقلى» را كماندوهاى شوروى در اختيار داشتند و رفت و آمد را تحت نظر داشتند. | ||
| + | |||
| + | اگر كسى از شمال مىخواست به مركز برود بايد گذرنامه مىگرفت. چه اينكه اگر كسى از مركز مىخواست به شمال بيايد بايد گذرنامه مىگرفت و شمال را كاملاً از مركز جدا كردند و استان مازندران را از كشور ايران جدا ساخته و به شكل دو كشور مجزا درآورده بودند. | ||
| + | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:جنگ جهانی دوم]] | [[رده:جنگ جهانی دوم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۳۴
همزمان با شروع جنگ جهانى دوم (1939 ـ 1945 م) دولت وقت ايران با انتشار بيانيهاى بىطرفى و عدم دخالت در جنگ طرفين (متفقين ـ متحدين) را رسما اعلام نمود، وليكن به بهانه وجود نيروهاى آلمانى در خاك ايران، در شهريور 1320 ه .ش ارتش اتحاد جماهير شوروى (سابق) با پشت سر گذاشتن مرزهاى رسمى وارد خاك ايران شد. راديو تهران با پخش اطلاعيههاى نظامى و اعتراض به نقض پيمان بىطرفى ايران از سوى بيگانگان، مردم را به مقاومت دعوت مىكرد. ليكن دوره حكومت اختناق و ديكتاتورهاى رضاخان (1304ـ1320 ه .ش) امكان بهره بردارى از نيروهاى مردمى و تشكيل هستههاى مقاومت ملى را پيشاپيش از ميان برده بود. در نتيجه در فاصله چند روز، بنياد نيروهاى دفاعى كلاسيك و آموزش ديده كه در ارتش رضاخان خلاصه مىشد، فرو پاشيد و رضاخان با رها كردن تاج و تخت، از ايران متوارى گرديد.
در چنين شرايطى مناطق مختلف ايران دچار نابسامانيهاى اقتصادى ـ سياسى و هرج و مرج داخلى بود. اين منطقه نيز از بليه جنگ جهانى دوم در امان نماند. قحطى، ناامنى و ازهم گسيختگى امور، همه جا را فرا گرفت.
در اين زمان شمال كاملاً در اختيار نيروهاى روسى قرار داشت و كماندوهاى شوروى شهر را تحت كنترل داشتند. در فلكه 17 شهريور (فعلى) شهر آمل يك عوارضى بنام «نواقلى» را كماندوهاى شوروى در اختيار داشتند و رفت و آمد را تحت نظر داشتند.
اگر كسى از شمال مىخواست به مركز برود بايد گذرنامه مىگرفت. چه اينكه اگر كسى از مركز مىخواست به شمال بيايد بايد گذرنامه مىگرفت و شمال را كاملاً از مركز جدا كردند و استان مازندران را از كشور ايران جدا ساخته و به شكل دو كشور مجزا درآورده بودند.
