جنگ جهانی دوم در استان فارس
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | شهريور ماه 1320 مصادف با اشغال ايران توسط قواى متفقين به سبب جنگ جهانى دوم و كنارهگيرى رضا شاه از سلطنت بود. | ||
| + | |||
| + | آثار شوم اين جنگ در سرتاسر ايران نمايان بود و فقر و تهيدستى و فقدان ارزاق عمومى شهرهاى ايران را فرا گرفته بود. شاهدان عينى اوضاع فارس خصوصا منطقه ممسنى را بسيار غمانگيز توصيف مىكنند. قتل و كشتار و قحطى و چپاول مردم تهيدست به وسيله غارتگران منطقه و بروز بيماريهاى كشنده از قبيل وبا، حصبه و آبله همه جا را فرا گرفته بود. خشكسالى نيز مزيد بر علت شده بود و به علت كمبود آذوقه، غذاى مردم از بلوط و ريشه گياهان تأمين مىشد. | ||
| + | |||
| + | سران و رؤساى ايلى كه خود از ايادى استعمار انگليس بودند بر مردم ظلم و ستم روا مىداشتند. از جمله ميليونها تومان قند و شكر و پارچه كه به نام عشاير و روستائيان گرفته بودند، در بازار آزاد فروختند و خرج عيش و نوش خود كرده بودند. | ||
| + | |||
| + | در سال 1325 ه .ش، خوانين و كلانتران منطقه ممسنى به اين خاطر كه زندگى روستائيان و دامداران كوچرو بر اثر جنگ جهانى دوم و بروز قحطى و خشكسالى در معرض نابودى قرار گرفته است، از دولت تقاضاى كمك جنسى و مالى مىنمايند. | ||
| + | |||
| + | دولت نيز از آنها مىخواهد كه شناسنامههاى افراد روستايى و عشاير كوچرو منطقه را جمع آورى كنند تا در قبال هر شناسنامه مقدارى قند و شكر و پارچه و آرد داده شود. | ||
| + | |||
| + | خوانين تمام شناسنامهها را جمع آورى كرده و به بوشهر فرستادند و در مقابل آنها مقادير زيادى قند و شكر و آرد و پارچه گرفتند ولى بدون اينكه ذرهاى از آنها به مردم بيچاره بدهند به كازرون و شيراز برده و به تجار فروخته و پول آن را بالا كشيدند. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:جنگ جهانی دوم]] | [[رده:جنگ جهانی دوم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۲۱
شهريور ماه 1320 مصادف با اشغال ايران توسط قواى متفقين به سبب جنگ جهانى دوم و كنارهگيرى رضا شاه از سلطنت بود.
آثار شوم اين جنگ در سرتاسر ايران نمايان بود و فقر و تهيدستى و فقدان ارزاق عمومى شهرهاى ايران را فرا گرفته بود. شاهدان عينى اوضاع فارس خصوصا منطقه ممسنى را بسيار غمانگيز توصيف مىكنند. قتل و كشتار و قحطى و چپاول مردم تهيدست به وسيله غارتگران منطقه و بروز بيماريهاى كشنده از قبيل وبا، حصبه و آبله همه جا را فرا گرفته بود. خشكسالى نيز مزيد بر علت شده بود و به علت كمبود آذوقه، غذاى مردم از بلوط و ريشه گياهان تأمين مىشد.
سران و رؤساى ايلى كه خود از ايادى استعمار انگليس بودند بر مردم ظلم و ستم روا مىداشتند. از جمله ميليونها تومان قند و شكر و پارچه كه به نام عشاير و روستائيان گرفته بودند، در بازار آزاد فروختند و خرج عيش و نوش خود كرده بودند.
در سال 1325 ه .ش، خوانين و كلانتران منطقه ممسنى به اين خاطر كه زندگى روستائيان و دامداران كوچرو بر اثر جنگ جهانى دوم و بروز قحطى و خشكسالى در معرض نابودى قرار گرفته است، از دولت تقاضاى كمك جنسى و مالى مىنمايند.
دولت نيز از آنها مىخواهد كه شناسنامههاى افراد روستايى و عشاير كوچرو منطقه را جمع آورى كنند تا در قبال هر شناسنامه مقدارى قند و شكر و پارچه و آرد داده شود.
خوانين تمام شناسنامهها را جمع آورى كرده و به بوشهر فرستادند و در مقابل آنها مقادير زيادى قند و شكر و آرد و پارچه گرفتند ولى بدون اينكه ذرهاى از آنها به مردم بيچاره بدهند به كازرون و شيراز برده و به تجار فروخته و پول آن را بالا كشيدند.
