|
|
سطر ۱: |
سطر ۱: |
− |
| |
− | ناهموارىهاى منطقه
| |
− |
| |
− | 1ـ كوهها
| |
− |
| |
− | كوههاى استان قسمتى از مجموعه ناهموارىهاى جنوب و جنوب غربى درياى خزر را تشكيل مىدهند كه از رود آستارا در شمال آغاز و تا كوههاى سوماموس در شرق امتداد پيدا مىكند. اين ناهموارىها از رشته كوههاى غربى و شرقى تشكيل يافتهاند.
| |
− |
| |
− | الف) رشته كوههاى غربى
| |
− |
| |
− | رشته غربى شامل كوههاى تالش، ماسوله و پشته كوه مىباشد و از دره رود آستارا تا تنگ منجيل امتداد دارد و شامل چندين رشته چين خوردگى موازى نامتقارن، در جهت شمال به جنوب است كه به قسمتى از جلگه گيلان مشرف بوده و پوشيده از جنگل و دامنه غربى آن داراى شيب كمى مىباشد. اين رشته كوهها ميان آذربايجان و درياى خزر قرار گرفته و مانع عبور بخار آب منطقه به ناحيه آذربايجان مىگردد.
| |
− |
| |
− | از قلههاى مهم اين ناحيه مىتوان قله بكروداغ، بفروداغ، ماسوله داغ را نام برد.
| |
− |
| |
− | ب) رشته كوههاى شرقى
| |
− |
| |
− | رشته كوههاى شرقى شامل بخش غربى كوههاى البرز است. اين ناحيه از چندين رشته چين خوردگى موازى نامتقارن كه از دره سفيد رود آغاز و تا كوههاى استان مازندران امتداد پيدا كرده، تشكيل شده است و شامل ناهموارىهاى ناحيه ديلمان، لاهيجان، عمارلو و خزران مىباشد. شيب تند اين ناهموارىها به سوى درياى خزر و شيب كم آن به سوى دره شاهرود است.
| |
− |
| |
− | از قلههاى مهم اين منطقه مىتوان از قله دلفك (درفك)، نانش كوه و خشتچال نام برد.
| |
− |
| |
− | برخى از مجموعه رشته كوههاى استان گيلان عبارت است از: الله برلوداغ، بردكوداغ، پيش كسرى داغ و چرسو داغ در شهرستان تالش، نيزه سر در شهرستان رشت، استلخ بار، اسلار، شيرانك، شيركوه و نور برهنه در شهرستان رودبار، ترمى سرا و توكاس در شهرستان رودسر، توكتوكا، شدول داغ، ماسوله داغ نهر آب در شهرستان فومن، ابرازمين، بيچار قراسو و گاو خسب در شهرستان لاهيجان و پرشكوه و خرم دشت در شهرستان لنگرود.
| |
− |
| |
− | 2ـ جلگهها
| |
− |
| |
− | جلگههاى گيلان شامل ناحيهاى آبرفتى است كه بين دامنههاى شمالى كوه البرز و سواحل جنوبى درياى خزر قرار دارد. اين جلگهها به دو بخش جلگههاى باريك شرقى و شمال غربى و جلگههاى مركزى تقسيم مىشوند.
| |
− |
| |
− | الف) جلگههاى باريك شرقى و شمال غربى
| |
− |
| |
− | اين ناحيه جلگهاى در شمال غرب و شرق استان گيلان، به صورت نوار باريكى بين سواحل خزر و دامنه شمالى البرز، تحت تأثير رودخانههاى ساحلى به صورت سيلابى قرار مىگيرد و شامل دو بخش است:
| |
− |
| |
− | 1ـ جلگههاى بلند واقع در بالا دست كه توسط رودخانهها بسترى عميق در آنها ايجاد شده است.
| |
− |
| |
− | 2ـ جلگههاى پست با وسعتى محدود كه داراى شيبى ملايم بوده و بخشهايى از آن عبارت از مخروطهاى رسوبى است كه در دهانه رودهايى چون گرگانرود، قلعه رودخان، پسيخان و صيقلان رود تشكيل شده است و بخشى از آن مناطق باتلاقى در حاشيه ساحل مانند مرداب لنگرود، مرداب انزلى در مركز رشته تپههاى ماسهاى جديد كه به موازات خط ساحل كشيده شده است.
| |
− |
| |
− | ب) جلگههاى مركزى
| |
− |
| |
− | اين جلگهها در مثلثى در حد فاصل امامزاده هاشم، انزلى و چمخانه تشكيل شده است و بر خلاف جلگههاى شرقى و غربى وسعت زيادى دارد. وجود گسلى كه رشته كوههاى غربى را از سلسله جبال البرز جدا كرده، وسعت اين جلگه را افزايش داده است.
| |
| | | |
| | | |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| [[رده:آب و هوا]] | | [[رده:آب و هوا]] |