پوشش گیاهی استان کرمانشاه
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | |||
| + | موقعيت اقليمى و اكولوژيك استان كرمانشاه با توجه به ميزان متوسط بارندگى و رطوبت نسبى ساليانه به نحوى است كه دامنه كوهها و دشتهاى آن عموما پوشيده از جنگل و مرتع بوده و در پارهاى نقاط نيز داراى زمينهاى زراعى اعم از آبى و ديم است، ولى آنچه مسلم است از ارتفاع 1800 متر به بالا عموما شامل مراتع مرغوب ييلاقى بوده و در سطح آن جنگل و زمينهاى زراعتى كمتر ديده مىشود. | ||
| + | |||
| + | جنگلها | ||
| + | جنگلهاى اين منطقه از ارتفاعات اورامانات شروع شده و تا حوضه زردلان و هليلان ادامه پيدا مىكند. مناطقى چون حوضه كنگاور، سنقر و صحنه تا جنوب شهر كرمانشاه داراى پوشش گياهى نيمه استپى مىباشد. دنباله جنگلها در دامنه اكثر ارتفاعات چارزبر در جهت شمالى ـ جنوبى ادامه پيدا مىكند. | ||
| + | |||
| + | انواع درختان جنگلى، عبارتند از: بلوط و مازو كه تقريبا در تمام ارتفاعات منطقه ديده مىشود، كيكُم يا كيكُف، كركو و نوشك يا وُن، سرخ وليك، سياه وليك، زالزالك وحشى (گويچ) كه به رنگهاى قرمز و زرد مشاهده مىشود، امرود (اَمرو يا حَمْرُو) طوپلك، بادام وحشى (ارژن) آلبالوى وحشى (بلالوك) و بوته گَوَنْ (گَوِنْ) كه از ساقه آن كتيرا مىگيرند در ارتفاعات فراوان ديده مىشود. همچنين در داخل درههاى مرطوب اين مناطق، درختان ديگر از قبيل زبان گنجشك، مورد، گردو، توت و انجير مىرويد. | ||
| + | |||
| + | علاوه بر اين، در اين منطقه، گياهان دارويى و معطر و خوراكى نظير ريواس، چوير، شيرينبيان و آجىبيان (در محل بَلَكْ تلخه و شيرين گفته مىشود) پونه، نعناع و تسنگ به مقدار زياد يافت مىشود. | ||
| + | |||
| + | مراتع | ||
| + | |||
| + | مراتع استان كرمانشاه را مىتوان به سه دسته تقسيم كرد: | ||
| + | |||
| + | 1ـ مراتع ييلاقى كه از اوايل ارديبهشت تا اواخر شهريور قابل استفاده دامهاست، از قبيل مراتع الوند همدان، آلماقلاغ (شمال اسدآباد) دالاخانى، اَمرالله، كنگاور و اورامانات. | ||
| + | |||
| + | 2ـ مراتع قشلاقى كه از اوايل آذر تا اوسط فروردين قابل استفاده است و شامل مناطق قصرشيرين، نفت شهر، سومار، سرپل ذهاب و گيلانغرب مىشود. | ||
| + | 3ـ مراتع ميانبند كه ما بين مناطق ييلاق و قشلاق قرار گرفته و در مسير ايل راه است. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:پوشش گیاهی]] | [[رده:پوشش گیاهی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۰۳
موقعيت اقليمى و اكولوژيك استان كرمانشاه با توجه به ميزان متوسط بارندگى و رطوبت نسبى ساليانه به نحوى است كه دامنه كوهها و دشتهاى آن عموما پوشيده از جنگل و مرتع بوده و در پارهاى نقاط نيز داراى زمينهاى زراعى اعم از آبى و ديم است، ولى آنچه مسلم است از ارتفاع 1800 متر به بالا عموما شامل مراتع مرغوب ييلاقى بوده و در سطح آن جنگل و زمينهاى زراعتى كمتر ديده مىشود.
جنگلها جنگلهاى اين منطقه از ارتفاعات اورامانات شروع شده و تا حوضه زردلان و هليلان ادامه پيدا مىكند. مناطقى چون حوضه كنگاور، سنقر و صحنه تا جنوب شهر كرمانشاه داراى پوشش گياهى نيمه استپى مىباشد. دنباله جنگلها در دامنه اكثر ارتفاعات چارزبر در جهت شمالى ـ جنوبى ادامه پيدا مىكند.
انواع درختان جنگلى، عبارتند از: بلوط و مازو كه تقريبا در تمام ارتفاعات منطقه ديده مىشود، كيكُم يا كيكُف، كركو و نوشك يا وُن، سرخ وليك، سياه وليك، زالزالك وحشى (گويچ) كه به رنگهاى قرمز و زرد مشاهده مىشود، امرود (اَمرو يا حَمْرُو) طوپلك، بادام وحشى (ارژن) آلبالوى وحشى (بلالوك) و بوته گَوَنْ (گَوِنْ) كه از ساقه آن كتيرا مىگيرند در ارتفاعات فراوان ديده مىشود. همچنين در داخل درههاى مرطوب اين مناطق، درختان ديگر از قبيل زبان گنجشك، مورد، گردو، توت و انجير مىرويد.
علاوه بر اين، در اين منطقه، گياهان دارويى و معطر و خوراكى نظير ريواس، چوير، شيرينبيان و آجىبيان (در محل بَلَكْ تلخه و شيرين گفته مىشود) پونه، نعناع و تسنگ به مقدار زياد يافت مىشود.
مراتع
مراتع استان كرمانشاه را مىتوان به سه دسته تقسيم كرد:
1ـ مراتع ييلاقى كه از اوايل ارديبهشت تا اواخر شهريور قابل استفاده دامهاست، از قبيل مراتع الوند همدان، آلماقلاغ (شمال اسدآباد) دالاخانى، اَمرالله، كنگاور و اورامانات.
2ـ مراتع قشلاقى كه از اوايل آذر تا اوسط فروردين قابل استفاده است و شامل مناطق قصرشيرين، نفت شهر، سومار، سرپل ذهاب و گيلانغرب مىشود. 3ـ مراتع ميانبند كه ما بين مناطق ييلاق و قشلاق قرار گرفته و در مسير ايل راه است.
