مدارس دینی استان کرمانشاه
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | چنانكه مىدانيم، حوزه علميه در استان كرمانشاهان و حضور علماى برجسته در اين ديار، پيشينه بسيار دورى دارد و در طول تاريخ مدارس دينى در اين استان داير و محصلانى كوشا مشغول به تحصيل بودهاند. با توجه به حضور شيعه و سنى در اين استان مدارس دينى بر دو قسم مىباشد. | |
| − | + | الف) مدارس دينى شيعيان | |
| + | |||
| + | مهمترين مدارس دينى برادران شيعه استان كرمانشاه به شرح زير مىباشند: | ||
| + | |||
| + | 1ـ مدرسه علميه حاج عباسعلى فرهودى ـ سال تأسيس 1336 ه .ق، شهرستان كرمانشاه. | ||
| + | |||
| + | 2ـ مدرسه علميه عمادالدوله، سال تأسيس 1360 ه .ق، شهرستان كرمانشاه. | ||
| + | |||
| + | 3ـ مدرسه علميهامامخمينى (حاجشهبازخان)، سالتأسيس 1056 ه .ق، شهرستانكرمانشاه. | ||
| + | |||
| + | 4ـ مدرسه علميه امام خمينى، سال تأسيس 1363، شهرستان سنقر كليايى. | ||
| + | |||
| + | 5ـ مدرسه علميه علوى، سال تأسيس 1360، شهرستان اسلام آباد غرب. | ||
| + | |||
| + | 6ـ مدرسه علميه اميرالمؤمنين، سال تأسيس 1363، شهرستان صحنه. | ||
| + | |||
| + | 7ـ مدرسه علميه باقر العلوم عليهالسلام، سرپل ذهاب. | ||
| + | |||
| + | 8ـ مدرسه علميه امام صادق عليهالسلام، قصر شيرين. | ||
| + | |||
| + | 9ـ مدرسه علميه امام خمينى، هرسين. | ||
| + | |||
| + | 10ـ مدرسه علميه ولى عصر، كنگاور. | ||
| + | |||
| + | ب) مدارس دينى اهل سنت | ||
| + | |||
| + | تا سال 1372، در اين استان نه مدرسه علميه ويژه اهل سنت وجود داشته است كه عبارتند از: | ||
| + | |||
| + | 1ـ مدرسه امام شافعى، روانسر. | ||
| + | |||
| + | 2ـ مدرسه فاروقيه، روانسر. | ||
| + | |||
| + | 3ـ مدرسه روستاى دولت آباد. | ||
| + | |||
| + | 4ـ مدرسه امام خمينى، جوانرود. | ||
| + | |||
| + | 5ـ مدرسه مسجد باباجانى، جوانرود. | ||
| + | |||
| + | 6ـ مدرسه علوم دينى امام محمد غزالى، پاوه. | ||
| + | |||
| + | 7ـ مسجد النبى، پاوه. | ||
| + | |||
| + | 8ـ مكتب حوزه علميه دينى، شهر باينگان. | ||
| + | |||
| + | 9ـ مسجد امام شافعى كرمانشاه. | ||
| + | |||
| + | در ضمن 28 روحانى اهل سنت در مسجد و يا منزل خود به تدريس اشتغال داشتهاند. | ||
| + | |||
| + | بودجه مدارس دينى اهل سنت از سوى دولت تأمين مىشود و تعداد معدودى از مدارس سنتى نيز از محل هداياى مردمى تأمين مىشود. روحانيت اهل سنت استان فاقد تشكيلات منظم است و رهبران مذهبى آنها به صورت منطقهاى انتخاب مىشود. از شخصيتهاى صاحب نفوذ در ميان اهل سنت مىتوان از ماموستا مجيد موحدى، ملا امين كلاشى و ملا زاهد نام برد. | ||
| − | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:مدارس دینی]] | [[رده:مدارس دینی]] | ||
نسخهٔ ۱۷ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۰۷:۴۲
چنانكه مىدانيم، حوزه علميه در استان كرمانشاهان و حضور علماى برجسته در اين ديار، پيشينه بسيار دورى دارد و در طول تاريخ مدارس دينى در اين استان داير و محصلانى كوشا مشغول به تحصيل بودهاند. با توجه به حضور شيعه و سنى در اين استان مدارس دينى بر دو قسم مىباشد.
الف) مدارس دينى شيعيان
مهمترين مدارس دينى برادران شيعه استان كرمانشاه به شرح زير مىباشند:
1ـ مدرسه علميه حاج عباسعلى فرهودى ـ سال تأسيس 1336 ه .ق، شهرستان كرمانشاه.
2ـ مدرسه علميه عمادالدوله، سال تأسيس 1360 ه .ق، شهرستان كرمانشاه.
3ـ مدرسه علميهامامخمينى (حاجشهبازخان)، سالتأسيس 1056 ه .ق، شهرستانكرمانشاه.
4ـ مدرسه علميه امام خمينى، سال تأسيس 1363، شهرستان سنقر كليايى.
5ـ مدرسه علميه علوى، سال تأسيس 1360، شهرستان اسلام آباد غرب.
6ـ مدرسه علميه اميرالمؤمنين، سال تأسيس 1363، شهرستان صحنه.
7ـ مدرسه علميه باقر العلوم عليهالسلام، سرپل ذهاب.
8ـ مدرسه علميه امام صادق عليهالسلام، قصر شيرين.
9ـ مدرسه علميه امام خمينى، هرسين.
10ـ مدرسه علميه ولى عصر، كنگاور.
ب) مدارس دينى اهل سنت
تا سال 1372، در اين استان نه مدرسه علميه ويژه اهل سنت وجود داشته است كه عبارتند از:
1ـ مدرسه امام شافعى، روانسر.
2ـ مدرسه فاروقيه، روانسر.
3ـ مدرسه روستاى دولت آباد.
4ـ مدرسه امام خمينى، جوانرود.
5ـ مدرسه مسجد باباجانى، جوانرود.
6ـ مدرسه علوم دينى امام محمد غزالى، پاوه.
7ـ مسجد النبى، پاوه.
8ـ مكتب حوزه علميه دينى، شهر باينگان.
9ـ مسجد امام شافعى كرمانشاه.
در ضمن 28 روحانى اهل سنت در مسجد و يا منزل خود به تدريس اشتغال داشتهاند.
بودجه مدارس دينى اهل سنت از سوى دولت تأمين مىشود و تعداد معدودى از مدارس سنتى نيز از محل هداياى مردمى تأمين مىشود. روحانيت اهل سنت استان فاقد تشكيلات منظم است و رهبران مذهبى آنها به صورت منطقهاى انتخاب مىشود. از شخصيتهاى صاحب نفوذ در ميان اهل سنت مىتوان از ماموستا مجيد موحدى، ملا امين كلاشى و ملا زاهد نام برد.
