از ویکی اطلس فرهنگی ایران
(تفاوت بین نسخه‌ها)
|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==باورها==
| |
| − |
| |
| − | در ميان مردم هر منطقه يا قومى با توجه به شيوه زندگى و ميزان آگاهى و پايبندى به عقايدى كه شايع و رايج است، باورهاى ويژهاى معمول است كه بسيارى از اين باورها و اعتقادات ريشه در تاريخ و تجربيات نسلهاى ديرينه آن منطقه يا قوم دارد و نيز بسيارى از آنها نتيجه خلوص و سادگى آنها مىباشد.
| |
| − | در زير به تعدادى از باورهاى مردم استان اردبيل اشاره مىشود.
| |
| − |
| |
| − | 1ـ برخى از مردم اين منطقه بر اين باورند كه جن و پريان هم مراسم جشن و عروسى دارند و در اين مراسم كه شبها برگزار مىشود، آنها لباسهاى مردم را از داخل بقچهها برمىدارند و مىپوشند و بعد از جشن، لباسها را برمىگردانند. بر همين اساس است كه مىگويند اگر بر بقچههاى لباس سنجاق بزنند جنها نمىتوانند لباسها را ببرند.
| |
| − |
| |
| − | 2ـ اگر روى گور كسى آب بپاشند، روح مرده آرامش خواهد يافت.
| |
| − |
| |
| − | 3ـ رنگين كمان را نشانه فراوانى خوار و بار مىدانند.
| |
| − |
| |
| − | 4ـ اگر در حين بارندگى آفتاب بدرخشد، علامت اين است كه بچه گرگى در حال به دنيا آمدن است.
| |
| − |
| |
| − | 5ـ اگر مردى از زير دوك نخ ريسى بگذرد، از مردى مىافتد.
| |
| − |
| |
| − | 6ـ در ميان بانوان اردبيل مراسم رغييب موسوم است. بانوان معتقدند وقتى يزيد به امام حسين عليهالسلام نامه نوشت و از آن حضرت درخواست بيعت كرد امام بشدت ناراحت شد و در اين فكر بود كه چه كند؟
| |
| − | امام وقتى خوابيد حضرت پيامبر صلىاللهعليهوآله را در خواب ديد كه فرمود تو بايد به كربلا هجرت كنى.
| |
| − |
| |
| − | امام از خواب بيدار شده و رأى غيبى را كه از طرف پيامبر اسلام اخذ كرده بود مدرك قرار داده و تصميم به هجرت گرفت و در روز دهم رجب بر سر مزار مادرش حضرت زهرا عليهاالسلام آمده و ضمن زيارت قبر ايشان گفت شايد ديگر نتوانم مزارت را ببينم و از مادر خداحافظى كرده و هجرت را آغاز نمود.
| |
| − |
| |
| − | در اين روز بانوان مصيبت ديده و عزادار اردبيل مجلس زنانهاى در منزل شخصى برگزار نموده و با چايى و حلوا و خرما و شير كاكائو از ميهمانان خويش كه عمدتا خويشان و همسايگان است، پذيرايى مىكنند سپس به تبعيت از امام حسين عليهالسلام بر سر مزار عزيز از دست رفته خويش حضور يافته و ضمن فاتحهخوانى به پخش حلوا و خرما در بين حاضران مىپردازند.
| |
| − |
| |
| − | ==ضرب المثلها==
| |
| − |
| |
| | ضرب المثلها در ميان مردم هر منطقه گرفته شده از نحوه زندگى، محل زندگى، طرز تفكر و كليه وسايلى است كه انسان در زندگى روزمره خويش با آنها سر و كار دارد. | | ضرب المثلها در ميان مردم هر منطقه گرفته شده از نحوه زندگى، محل زندگى، طرز تفكر و كليه وسايلى است كه انسان در زندگى روزمره خويش با آنها سر و كار دارد. |
| | | | |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۲
ضرب المثلها در ميان مردم هر منطقه گرفته شده از نحوه زندگى، محل زندگى، طرز تفكر و كليه وسايلى است كه انسان در زندگى روزمره خويش با آنها سر و كار دارد.
در ضرب المثل انسان مىكوشد تا مفاهيم زيادى را در قالب الفاظ اندك، بيان كند و غير مستقيم مطلبى را به كسى گوشزد كند.
در زير به تعدادى از ضرب المثلهاى رايج در اين استان اشاره مىشود:
1ـ ايل كوجى، سيل كوجى.
قدرت ايل مثل قدرت سيل است.
2ـ ايشلين دميرى، پاس باسماز.
آهنى كه كار كند زنگ نمىزند.
3ـ تارى داغينا باخار، قار وئرر.
خداوند به هر كس متناسب با ظرفيتش روزى مىدهد.
4ـ بيگى يالان ساخلار، ايشگى پالان.
بزرگ را دروغ نگه مىدارد، خر را پالان.
منابع
