ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

نژاد و تیره در استان تهران

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

(تفاوت بین نسخه‌ها)
پرش به: ناوبری, جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
==باورها==
+
مردم استان تهران همچون ساير ايرانيان از نژاد آريايى مى‏باشند.
  
ـ اگر بر سر زائو زن نازا بيايد چله بر سرش افتاده و ديگر آبستن نمى‏شود.
+
در استان تهران ايلها و طوايف مختلفى وجود دارند كه در نواحى دامنه كوههاى البرز و ورامين، جاجرود، شهريار و غار به صورت پراكنده به سر مى‏برند.
  
ـ اسپند اگر در خانه پاشيده شود دعوا مى‏شود.
+
مهمترين ايلات اين استان عبارتند از:
  
ـ با هم خوردن سركه و ماست پيسى مى‏آورد.
+
1ـ ايل هداوند
  
ـ شلوار ايستاده پوشيدن آدم را بى‏آبرو مى‏كند.
+
عشاير هداوند در ارتفاعات شمال تهران زندگى مى‏كنند. اين ايل داراى سه طايفه به نامهاى خانى، سيرى و ميرزايى است.
  
ـ بعد از غروب، آب را نبايد از خانه كسى برد كه فقير مى‏شوند.
+
2ـ ايل عرب صناعى (صحنانى)
  
ـ كسى را كه بخواهند بر نگردد پشت سرش بايد كوزه بشكنند.
+
مردم اين ايل در دامنه‏هاى جنوبى رشته جبال البرز در شمال تهران زندگى مى‏كنند. اين ايل از طايفه‏هاى جمالى، باقرى، عبدى، على جانى و صادقى تشكيل شده است.
  
ـ اول ماه پول دادن سبب بى‏پولى تا آخر ماه مى‏شود.
+
ديگر ايلات و طوايف اين استان عبارتند از:
  
ـ يك خون ناحق چهل روز كسادى مى‏آورد.
+
عرب حاجى آقا سلطانى، پازوكى، عرب كنى، عرب ميش مست، بور بور، شصتى، كردبچه، بختيارى، عرب حلوايى، گاوباز، اورياد، عرب كوشكلى، بداعى، كرمانى و افشار.  
 
+
ـ كسى كه گوشت خوك بخورد بى‏غيرت مى‏شود.
+
 
+
ـ اگر غذاى كسى شور شود مادرزنش دوستش دارد.
+
 
+
ـ صبر كوچك خدا چهل سال است.
+
 
+
ـ نگه داشتن جغد اسباب مرگ و مير و خانه خرابى مى‏شود.
+
 
+
ـ مسافر را بايد از زير قرآن و آئينه رد كرد تا به سلامت بازگردد.
+
 
+
ـ اگر مادر كسى سيد باشد شب چهارشنبه‏ها سيد مى‏شود.
+
 
+
ـ ناخت سفت دليل خست است. (آدم خسيس ناخنش سفت مى‏شود).
+
 
+
ـ اگر لقمه در گلو گير كند كسى دلش از آن مى‏خواهد.
+
 
+
ـ دشمن مى‏خنداند دوست مى‏گرياند.
+
 
+
ـ نان را با چاقو ببرند قحطى مى‏آيد.
+
 
+
ـ به آدم تنبل كه يك كار رجوع كنى صد پند پدرانه يادت مى‏شود.
+
 
+
ـ در سر سفره ممسك اشتها و كور مى‏شود.
+
 
+
ـ خرده نانى كه بر زمين افتاده باشد بايد برداشت بوسيد و خورد و يا كنار ديوار گذاشت و گفت الحمدللّه.
+
 
+
==ضرب‏المثل‏ها==
+
 
+
ـ از حلوا گفتن دهن شيرين نمى‏شه.
+
 
+
ـ از مجبورى به زن بابا ميگه خاله حورى.
+
 
+
ـ براى كر زدن و براى كور رقصيدن.
+
 
+
ـ براى كسى بمير كه واسه‏ت تب كند.
+
 
+
ـ به شتره گفتن گردنت كج؟ گفت كجام راسه.
+
 
+
ـ به شل گفتن چرا بد مى‏رقصى؟ گفت اتاق كجه.
+
 
+
ـ به مرگ ميگيره به تب راضى بشه.
+
 
+
پول آدمو ميرخصونه.
+
 
+
ـ حرمت امامزاده با متوليه.
+
 
+
ـ ابوالقاسم كمرباريك روز روشن، شبا تاريك.
+
 
+
(كسى كه در بيرون خانه با ديگران خوش رفتار است اما با همسر و فرزندان خود بد اخلاقى مى‏كند).
+
 
+
ـ كندن يك مو از خرس غنيمته.
+
 
+
ـ توى ده راهش نمى‏دند سراغ خونه كدخدارو مى‏گيره.
+
 
+
ـ دُمب خروسُ ببينم يا قسم حضرت عباسُ.
+
 
+
ـ جوهود قدار كش نمى‏خواد.
+
 
+
(نظر به افتادگى و ترسو بودن قوم يهود و اينكه آدم ضعيف زدن نداره).
+
 
+
ـ هر كه سيمرغ خواهد جور هندوستان كشد.
+
 
+
ـ ميهمان منى به آب، آن هم لب جو.
+
 
+
(در جواب كسى كه تعارف سرزبونى‏مى‏كنه.)
+
 
+
ـ رنگ رخساره خبر مى‏دهد از سر درون.
+
 
+
(در جواب كسى كه احوال خود را از ديگران پنهان مى‏كند).  
+
  
 
{{منابع}}
 
{{منابع}}
 
[[رده:نژاد و تیره]]
 
[[رده:نژاد و تیره]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۳۶

مردم استان تهران همچون ساير ايرانيان از نژاد آريايى مى‏باشند.

در استان تهران ايلها و طوايف مختلفى وجود دارند كه در نواحى دامنه كوههاى البرز و ورامين، جاجرود، شهريار و غار به صورت پراكنده به سر مى‏برند.

مهمترين ايلات اين استان عبارتند از:

1ـ ايل هداوند

عشاير هداوند در ارتفاعات شمال تهران زندگى مى‏كنند. اين ايل داراى سه طايفه به نامهاى خانى، سيرى و ميرزايى است.

2ـ ايل عرب صناعى (صحنانى)

مردم اين ايل در دامنه‏هاى جنوبى رشته جبال البرز در شمال تهران زندگى مى‏كنند. اين ايل از طايفه‏هاى جمالى، باقرى، عبدى، على جانى و صادقى تشكيل شده است.

ديگر ايلات و طوايف اين استان عبارتند از:

عرب حاجى آقا سلطانى، پازوكى، عرب كنى، عرب ميش مست، بور بور، شصتى، كردبچه، بختيارى، عرب حلوايى، گاوباز، اورياد، عرب كوشكلى، بداعى، كرمانى و افشار.


منابع