ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

اشتغال در استان کرمانشاه

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

(تفاوت بین نسخه‌ها)
پرش به: ناوبری, جستجو
 
 
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
در سال 1375، جمعيت ده ساله و بيشتر استان كرمانشاه 1327248 نفر بوده است كه از اين تعداد 477365 نفر جمعيت فعال (شامل 389000 نفر شاغل، 11860 نفر بيكار قبلاً شاغل و 76505 نفر بيكار قبلاً غير شاغل) بوده‏اند.
  
 +
همچنين 830930 نفر جمعيت غيرفعال (شامل 356783 نفر محصل، 388439 نفر خانه‏دار، 29056 نفر داراى درآمد بدون كار و 56652 نفر در گروه ساير) بوده‏اند. وضع فعاليت 18953 نفر نيز اظهار نشده بوده است.
 +
 +
جدول 5ـ4ـ توزيع نسبى جمعيت 10 ساله و بيشتر بر حسب وضع فعاليت
 +
 +
به تفكيك ساكن و غير ساكن و جنس
 +
 +
جمع00/10000/10000/10000/10000/10000/10000/100
 +
 +
شاغل31/2960/4890/401/5553/750/8020/42
 +
 +
بيكار (جوياى كار)66/663/912/292/1148/378/362/2
 +
 +
قبلاً شاغل89/014/206/096/004/020/000/0
 +
 +
قبلاً غيرشاغل76/549/706/296/1044/358/362/2
 +
 +
محصل88/2604/3272/2999/2429/1534/1296/2
 +
 +
خانه‏دار27/2949/028/5849/080/6214/009/48
 +
 +
داراى درآمد بدون كار19/249/328/105/261/134/008/0
 +
 +
ساير27/485/355/299/333/866/167/3
 +
 +
اظهار نشده43/189/115/155/195/023/137/0
 +
 +
مأخذ: مركز آمار ايران، سرشمارى عمومى نفوس و مسكن ـ 1375، نتايج تفصيلى استان كرمانشاه.
 +
 +
به اين ترتيب، در سال 1375، در اين استان افراد شاغل و افراد بيكار (جوياى كار) در مجموع 97/35 درصد از جمعيت ده ساله و بيشتر را تشكيل مى‏داده‏اند. اين نسبت در نقاط شهرى، 24/33 درصد و در نقاط روستايى 17/40 درصد بوده است. اين نسبت در كل كشور 3/35 درصد مى‏باشد.
 +
 +
از جمعيت فعال اين استان 421507 نفر (30/88 درصد) را مردان و 55858 نفر (70/11 درصد) را زنان تشكيل مى‏داده‏اند. از جمعيت فعال اين استان، 5/18 درصد بيكار مى‏باشد. اين نسبت در مقايسه با كل كشور (08/9 درصد) رقم بسيار بالايى است و بيكارى يكى از معضلات اين استان محسوب مى‏شود.
 +
 +
طى دهه 55 تا 65 نرخ بيكارى در اين استان به علت تبعات ناشى از جنگ تحميلى به سرعت افزايش يافت به گونه‏اى كه نرخ رشد سالانه بيكارى به 7/12 درصد رسيده بود. اما در دهه 65 تا 75 اين نرخ، كاهش يافت و به علت شروع بازسازى استان، نرخ رشد بيكارى به 6/1 درصد رسيد.
 +
 +
در سال 1375 بالاترين نرخ بيكارى مربوط به شهرستانهاى جوانرود، پاوه و اسلام آباد غرب بوده است.
 +
 +
همچنين نرخ بيكارى در مناطق روستايى استان، 6/19 درصد و در مناطق شهرى 9/17 درصد بوده است.
 +
 +
علت عمده بيكارى در مناطق روستايى فقدان آگاهى كافى در به كارگيرى صحيح از نهاده‏هاى كشاورزى بوده است.
 +
 +
از جمعيت شاغل ده ساله و بيشتر اين استان 102987 نفر (47/26 درصد) در بخش كشاورزى و 87339 نفر (45/22 درصد) در بخش صنعت و 190892 نفر (07/49 درصد) در بخش خدمات و 7782 نفر (00/2 درصد) نامشخص و اظهار نشده بوده‏اند.
  
 
{{منابع}}
 
{{منابع}}
 
[[رده:اشتغال]]
 
[[رده:اشتغال]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۷

در سال 1375، جمعيت ده ساله و بيشتر استان كرمانشاه 1327248 نفر بوده است كه از اين تعداد 477365 نفر جمعيت فعال (شامل 389000 نفر شاغل، 11860 نفر بيكار قبلاً شاغل و 76505 نفر بيكار قبلاً غير شاغل) بوده‏اند.

همچنين 830930 نفر جمعيت غيرفعال (شامل 356783 نفر محصل، 388439 نفر خانه‏دار، 29056 نفر داراى درآمد بدون كار و 56652 نفر در گروه ساير) بوده‏اند. وضع فعاليت 18953 نفر نيز اظهار نشده بوده است.

جدول 5ـ4ـ توزيع نسبى جمعيت 10 ساله و بيشتر بر حسب وضع فعاليت

به تفكيك ساكن و غير ساكن و جنس

جمع00/10000/10000/10000/10000/10000/10000/100

شاغل31/2960/4890/401/5553/750/8020/42

بيكار (جوياى كار)66/663/912/292/1148/378/362/2

قبلاً شاغل89/014/206/096/004/020/000/0

قبلاً غيرشاغل76/549/706/296/1044/358/362/2

محصل88/2604/3272/2999/2429/1534/1296/2

خانه‏دار27/2949/028/5849/080/6214/009/48

داراى درآمد بدون كار19/249/328/105/261/134/008/0

ساير27/485/355/299/333/866/167/3

اظهار نشده43/189/115/155/195/023/137/0

مأخذ: مركز آمار ايران، سرشمارى عمومى نفوس و مسكن ـ 1375، نتايج تفصيلى استان كرمانشاه.

به اين ترتيب، در سال 1375، در اين استان افراد شاغل و افراد بيكار (جوياى كار) در مجموع 97/35 درصد از جمعيت ده ساله و بيشتر را تشكيل مى‏داده‏اند. اين نسبت در نقاط شهرى، 24/33 درصد و در نقاط روستايى 17/40 درصد بوده است. اين نسبت در كل كشور 3/35 درصد مى‏باشد.

از جمعيت فعال اين استان 421507 نفر (30/88 درصد) را مردان و 55858 نفر (70/11 درصد) را زنان تشكيل مى‏داده‏اند. از جمعيت فعال اين استان، 5/18 درصد بيكار مى‏باشد. اين نسبت در مقايسه با كل كشور (08/9 درصد) رقم بسيار بالايى است و بيكارى يكى از معضلات اين استان محسوب مى‏شود.

طى دهه 55 تا 65 نرخ بيكارى در اين استان به علت تبعات ناشى از جنگ تحميلى به سرعت افزايش يافت به گونه‏اى كه نرخ رشد سالانه بيكارى به 7/12 درصد رسيده بود. اما در دهه 65 تا 75 اين نرخ، كاهش يافت و به علت شروع بازسازى استان، نرخ رشد بيكارى به 6/1 درصد رسيد.

در سال 1375 بالاترين نرخ بيكارى مربوط به شهرستانهاى جوانرود، پاوه و اسلام آباد غرب بوده است.

همچنين نرخ بيكارى در مناطق روستايى استان، 6/19 درصد و در مناطق شهرى 9/17 درصد بوده است.

علت عمده بيكارى در مناطق روستايى فقدان آگاهى كافى در به كارگيرى صحيح از نهاده‏هاى كشاورزى بوده است.

از جمعيت شاغل ده ساله و بيشتر اين استان 102987 نفر (47/26 درصد) در بخش كشاورزى و 87339 نفر (45/22 درصد) در بخش صنعت و 190892 نفر (07/49 درصد) در بخش خدمات و 7782 نفر (00/2 درصد) نامشخص و اظهار نشده بوده‏اند.


منابع