زراعت و باغداری در استان اصفهان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[رده:زراعت و باغداری]] | [[رده:زراعت و باغداری]] | ||
+ | كشاورزى استان اصفهان از اهميت قابل توجهى برخوردار است. با توجه به عوامل مختلف از قبيل آب و هوا، نوع خاك و ارتفاع مناطق، انواع مختلف محصولات در اين مناطق پرورش داده مىشود. منطقه دشتى اطراف زاينده رود و گلپايگان به واسطه وجود آبهاى سطحى و زيرزمينى فراوان و زمينهاى مستعد از مهمترين مناطق كشاورزى است. منطقه كوهستانى و كوهپايهاى مساعد براى كشت گندم آبى و ديم، علوفه و سيب زمينى و كاشت درختان مختلف است. | ||
+ | گندم در همه شهرستانهاى استان كشت مىشود. منطقه جنوب، مركز و غرب استان زير كشت درختان ميوه مىباشد و در شرق استان (ناحيه خور و بيابانك)، بيشتر نخلستان ديده مىشود. | ||
+ | |||
+ | از ديگر محصولات زراعى استان اصفهان مىتوان از محصولات زير نام برد: جو، برنج، ارزن، نخود، لوبيا، ذرت، كنجد، عدس، ماش، لوبيا، سياهدانه، شاهدانه، باقلا، پنبه، سيب زمينى، پياز، گوجه فرنگى، چغندر قند، پنبه، محصولات جاليزى. انواع توتون و تنباكو و نباتات علوفهاى مثل يونجه، اسپرى و شبدر. | ||
+ | |||
+ | از نظر ميزان توليد محصولات زراعى، استان اصفهان در سال 1377 با اختصاص 46/7 درصد كل توليد زراعى كشور، در رتبه چهارم قرار داشته است. | ||
+ | مهمترين محصولات زراعى استان در سال 1377 به ترتيب عبارت بودند از: سيب زمينى 554580 تن، يونجه 391941 تن, گندم 401816 تن, محصولات جاليزى 141981 تن, ذرت 47515 تن, جو 233067 تن, چغندر قند 210340 تن, پياز 262030 تن | ||
+ | همچنين در استان اصفهان باغدارى نيز از رونق خاصى برخوردار است و يكى از صادركنندگان ميوههاى درختى به شمار مىرود. گلابى، سيب و گيلاس از مهمترين ميوههاى اين استان هستند. | ||
+ | |||
+ | انار، سيب، به، هلو و انگور اين استان نيز معروف است و دوام بسيار دارد. شكر پاره و شاه ميوه (نوعى گلابى) آن بىمانند است و سيب آن در خوش طعمى بىنظير مىباشد. | ||
+ | |||
+ | ساير محصولات دايمى (باغى) استان اصفهان عبارتند از: گردو، بادام، سنجد، پسته، توت، زردآلو، آلوچه، انجير، نارنج، انواع گل، به. | ||
+ | |||
+ | بر اساس اين آمار، سطح زير كشت محصولات دايمى استان در سال 1377 برابر با 35285 هكتار (9473 هكتار نهار و 44758 هكتار بارور) و ميزان توليد آن، 373141 تن بوده است. |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۵۸
كشاورزى استان اصفهان از اهميت قابل توجهى برخوردار است. با توجه به عوامل مختلف از قبيل آب و هوا، نوع خاك و ارتفاع مناطق، انواع مختلف محصولات در اين مناطق پرورش داده مىشود. منطقه دشتى اطراف زاينده رود و گلپايگان به واسطه وجود آبهاى سطحى و زيرزمينى فراوان و زمينهاى مستعد از مهمترين مناطق كشاورزى است. منطقه كوهستانى و كوهپايهاى مساعد براى كشت گندم آبى و ديم، علوفه و سيب زمينى و كاشت درختان مختلف است. گندم در همه شهرستانهاى استان كشت مىشود. منطقه جنوب، مركز و غرب استان زير كشت درختان ميوه مىباشد و در شرق استان (ناحيه خور و بيابانك)، بيشتر نخلستان ديده مىشود.
از ديگر محصولات زراعى استان اصفهان مىتوان از محصولات زير نام برد: جو، برنج، ارزن، نخود، لوبيا، ذرت، كنجد، عدس، ماش، لوبيا، سياهدانه، شاهدانه، باقلا، پنبه، سيب زمينى، پياز، گوجه فرنگى، چغندر قند، پنبه، محصولات جاليزى. انواع توتون و تنباكو و نباتات علوفهاى مثل يونجه، اسپرى و شبدر.
از نظر ميزان توليد محصولات زراعى، استان اصفهان در سال 1377 با اختصاص 46/7 درصد كل توليد زراعى كشور، در رتبه چهارم قرار داشته است. مهمترين محصولات زراعى استان در سال 1377 به ترتيب عبارت بودند از: سيب زمينى 554580 تن، يونجه 391941 تن, گندم 401816 تن, محصولات جاليزى 141981 تن, ذرت 47515 تن, جو 233067 تن, چغندر قند 210340 تن, پياز 262030 تن همچنين در استان اصفهان باغدارى نيز از رونق خاصى برخوردار است و يكى از صادركنندگان ميوههاى درختى به شمار مىرود. گلابى، سيب و گيلاس از مهمترين ميوههاى اين استان هستند.
انار، سيب، به، هلو و انگور اين استان نيز معروف است و دوام بسيار دارد. شكر پاره و شاه ميوه (نوعى گلابى) آن بىمانند است و سيب آن در خوش طعمى بىنظير مىباشد.
ساير محصولات دايمى (باغى) استان اصفهان عبارتند از: گردو، بادام، سنجد، پسته، توت، زردآلو، آلوچه، انجير، نارنج، انواع گل، به.
بر اساس اين آمار، سطح زير كشت محصولات دايمى استان در سال 1377 برابر با 35285 هكتار (9473 هكتار نهار و 44758 هكتار بارور) و ميزان توليد آن، 373141 تن بوده است.