ÌÓÊÌæ ÇÑÊÈÇØ ÈÇ ãÇ ÎÇäå  

زراعت و باغداری در استان اصفهان

از ویکی اطلس فرهنگی ایران

(تفاوت بین نسخه‌ها)
پرش به: ناوبری, جستجو
 
 
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[رده:زراعت و باغداری]]
 
[[رده:زراعت و باغداری]]
 +
كشاورزى استان اصفهان از اهميت قابل توجهى برخوردار است. با توجه به عوامل مختلف از قبيل آب و هوا، نوع خاك و ارتفاع مناطق، انواع مختلف محصولات در اين مناطق پرورش داده مى‏شود. منطقه دشتى اطراف زاينده رود و گلپايگان به واسطه وجود آب‏هاى سطحى و زيرزمينى فراوان و زمين‏هاى مستعد از مهم‏ترين مناطق كشاورزى است. منطقه كوهستانى و كوهپايه‏اى مساعد براى كشت گندم آبى و ديم، علوفه و سيب زمينى و كاشت درختان مختلف است.
 +
گندم در همه شهرستان‏هاى استان كشت مى‏شود. منطقه جنوب، مركز و غرب استان زير كشت درختان ميوه مى‏باشد و در شرق استان (ناحيه خور و بيابانك)، بيشتر نخلستان ديده مى‏شود.
 +
 +
از ديگر محصولات زراعى استان اصفهان مى‏توان از محصولات زير نام برد: جو، برنج، ارزن، نخود، لوبيا، ذرت، كنجد، عدس، ماش، لوبيا، سياه‏دانه، شاه‏دانه، باقلا، پنبه، سيب زمينى، پياز، گوجه فرنگى، چغندر قند، پنبه، محصولات جاليزى. انواع توتون و تنباكو و نباتات علوفه‏اى مثل يونجه، اسپرى و شبدر.
 +
 +
از نظر ميزان توليد محصولات زراعى، استان اصفهان در سال 1377 با اختصاص 46/7 درصد كل توليد زراعى كشور، در رتبه چهارم قرار داشته است.
 +
مهم‏ترين محصولات زراعى استان در سال 1377 به ترتيب عبارت بودند از: سيب زمينى 554580 تن، يونجه 391941 تن, گندم 401816 تن, محصولات جاليزى 141981 تن, ذرت 47515 تن, جو 233067 تن, چغندر قند 210340 تن, پياز 262030 تن
 +
همچنين در استان اصفهان باغدارى نيز از رونق خاصى برخوردار است و يكى از صادركنندگان ميوه‏هاى درختى به شمار مى‏رود. گلابى، سيب و گيلاس از مهم‏ترين ميوه‏هاى اين استان هستند.
 +
 +
انار، سيب، به، هلو و انگور اين استان نيز معروف است و دوام بسيار دارد. شكر پاره و شاه ميوه (نوعى گلابى) آن بى‏مانند است و سيب آن در خوش طعمى بى‏نظير مى‏باشد.
 +
 +
ساير محصولات دايمى (باغى) استان اصفهان عبارتند از: گردو، بادام، سنجد، پسته، توت، زردآلو، آلوچه، انجير، نارنج، انواع گل، به.
 +
 +
بر اساس اين آمار، سطح زير كشت محصولات دايمى استان در سال 1377 برابر با 35285 هكتار (9473 هكتار نهار و 44758 هكتار بارور) و ميزان توليد آن، 373141 تن بوده است.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۵۸

كشاورزى استان اصفهان از اهميت قابل توجهى برخوردار است. با توجه به عوامل مختلف از قبيل آب و هوا، نوع خاك و ارتفاع مناطق، انواع مختلف محصولات در اين مناطق پرورش داده مى‏شود. منطقه دشتى اطراف زاينده رود و گلپايگان به واسطه وجود آب‏هاى سطحى و زيرزمينى فراوان و زمين‏هاى مستعد از مهم‏ترين مناطق كشاورزى است. منطقه كوهستانى و كوهپايه‏اى مساعد براى كشت گندم آبى و ديم، علوفه و سيب زمينى و كاشت درختان مختلف است. گندم در همه شهرستان‏هاى استان كشت مى‏شود. منطقه جنوب، مركز و غرب استان زير كشت درختان ميوه مى‏باشد و در شرق استان (ناحيه خور و بيابانك)، بيشتر نخلستان ديده مى‏شود.

از ديگر محصولات زراعى استان اصفهان مى‏توان از محصولات زير نام برد: جو، برنج، ارزن، نخود، لوبيا، ذرت، كنجد، عدس، ماش، لوبيا، سياه‏دانه، شاه‏دانه، باقلا، پنبه، سيب زمينى، پياز، گوجه فرنگى، چغندر قند، پنبه، محصولات جاليزى. انواع توتون و تنباكو و نباتات علوفه‏اى مثل يونجه، اسپرى و شبدر.

از نظر ميزان توليد محصولات زراعى، استان اصفهان در سال 1377 با اختصاص 46/7 درصد كل توليد زراعى كشور، در رتبه چهارم قرار داشته است. مهم‏ترين محصولات زراعى استان در سال 1377 به ترتيب عبارت بودند از: سيب زمينى 554580 تن، يونجه 391941 تن, گندم 401816 تن, محصولات جاليزى 141981 تن, ذرت 47515 تن, جو 233067 تن, چغندر قند 210340 تن, پياز 262030 تن همچنين در استان اصفهان باغدارى نيز از رونق خاصى برخوردار است و يكى از صادركنندگان ميوه‏هاى درختى به شمار مى‏رود. گلابى، سيب و گيلاس از مهم‏ترين ميوه‏هاى اين استان هستند.

انار، سيب، به، هلو و انگور اين استان نيز معروف است و دوام بسيار دارد. شكر پاره و شاه ميوه (نوعى گلابى) آن بى‏مانند است و سيب آن در خوش طعمى بى‏نظير مى‏باشد.

ساير محصولات دايمى (باغى) استان اصفهان عبارتند از: گردو، بادام، سنجد، پسته، توت، زردآلو، آلوچه، انجير، نارنج، انواع گل، به.

بر اساس اين آمار، سطح زير كشت محصولات دايمى استان در سال 1377 برابر با 35285 هكتار (9473 هكتار نهار و 44758 هكتار بارور) و ميزان توليد آن، 373141 تن بوده است.