صنایع دستی در استان هرمزگان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[رده:صنایع دستی]] | [[رده:صنایع دستی]] | ||
+ | صنايع دستى اين استان جنبه تجارتى ندارد و فقط در اكثر موارد تأمين كننده بخشى از نيازهاى منطقهاى مىباشد. مهمترين صنايع دستى فعال در استان هرمزگان عبارتند از: | ||
+ | |||
+ | سفالگرى | ||
+ | |||
+ | از جمله صنايع دستى كه در استان هرمزگان ـ و به ويژه در روستاى لشتفان از توابع شهرستان بندرعباس ـ رواج دارد، سفالگرى است. تعدادى كوره سفالگرى در اين روستا داير است كه توليد آنها نوعى كوزه آب خورى ته گرد است كه «جهله» ناميده مىشود و مورد استفاده مردم محلى است. | ||
+ | |||
+ | گلابتون دوزى | ||
+ | |||
+ | صنعت دوخت طرحهاى زيبا و منقش بر روى پارچه با نوارهاى طلايى، گلابتون دوزى نام دارد و در تزئين لباسهاى محلى زنان به كار مىرود. طرح اصلى آن از لباسهاى محلى زنان هند و بنگال اقتباس شده است. لباسهاى گلابتون دوزى بيشتر جنبه مصرف محلى دارند، اما در حال حاضر، به خاطر زيبايى نقوش و راحتى اين لباس، مورد توجه زنان ديگر نيز قرار گرفتهاند. در حال حاضر شهرهاى بندر لنگه، بندرعباس و ميناب از مراكز عمده گلابتون دوزى مىباشد. | ||
+ | |||
+ | شك دوزى | ||
+ | |||
+ | در اين صنعت دستى، لباسهاى محلى را با نوارهايى كه از نخهاى طلايى و نقرهاى فلزى بافته مىشوند تزئين مىكنند. | ||
+ | |||
+ | شيريكى پيچ | ||
+ | |||
+ | صنعت بافت شيريكى پيچ نوع ديگرى از صنايع دستى استان هرمزگان است كه مركز اصلى توليد آن بخش سعادت آباد مىباشد. طرح و نقش شيريكى پيچ بسيار متنوع بوده و هر يك از اقوام از طرحهاى ويژهاى از آن استفاده مىكنند. در بافت نقوش شيريكى پيچ، در واقع از فنى شبيه فن بافت قالى و گليم استفاده مىشود و اين نقشها داراى بافت گرهاى هستند. | ||
+ | |||
+ | خوس (خوص) دوزى | ||
+ | |||
+ | در اين صنعت دستى، لباسهاى محلى را با نوارهاى نقرهاى رنگى (خوس) كه از لابهلاى پارچه تورى گذرانده شدهاند، تزئين مىكنند. | ||
+ | |||
+ | بادوله دوزى | ||
+ | |||
+ | در اين صنعت دستى، چند نوع زرى دوزى را به هم مىدوزند و از اين راه، پارچهاى به دست مىآيد كه «بادوله» نام مىگيرد. | ||
+ | |||
+ | چادر شب بافى | ||
+ | |||
+ | صنعت بافت چادر شب در مناطق شمالى استان هرمزگان رواج دارد. صنعتگران اين رشته، در تمام طول سال به فعاليت اشتغال دارند. | ||
+ | |||
+ | قالى بافى | ||
+ | |||
+ | قالى بافى از جمله صنايع دستى رايج در استان هرمزگان است. اين صنعت به ويژه در شهرستان حاجى آباد رونق دارد. عشاير اسكان يافته افشارى و رايينى به توليد و تهيه انواع قالى، قاليچه، رويه پشتى و چنته اشتغال دارند. اندازه فرشهاى منطقه اكثرا داراى ابعاد 2×3 متر مىباشد. | ||
+ | |||
+ | سبد بافى و حصير بافى | ||
+ | |||
+ | از صنايع دستى منحصر به فرد استانهاى جنوبى ايران انواع سبد و حصير است كه از شاخ و برگ و الياف درخت خرما، بافته مىشود و عموما مصرف محلى دارد. | ||
+ | |||
+ | سوزن دوزى | ||
+ | |||
+ | اين صنعت دستى در بخش بشاگرد رواج دارد. ساختههاى دستى سوزن دوزان هرمزگان، به علت نزديكى اين منطقه به استان سيستان و بلوچستان، تحت تأثير سوزن دوزى بلوچى قرار گرفته است. | ||
+ | |||
+ | صنايع دستى دريايى | ||
+ | |||
+ | در اين صنعت دستى، از انواع پوستهاى نرم تنان دريايى ساختههايى توليد مىشود. اين نوع محصولات به علت رنگ زيبايى كه پوستههاى سخت كاوك و ماوك دارند، مورد توجه بسيارى از بازديدكنندگان از اين منطقه قرار مىگيرد. |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۲۸
صنايع دستى اين استان جنبه تجارتى ندارد و فقط در اكثر موارد تأمين كننده بخشى از نيازهاى منطقهاى مىباشد. مهمترين صنايع دستى فعال در استان هرمزگان عبارتند از:
سفالگرى
از جمله صنايع دستى كه در استان هرمزگان ـ و به ويژه در روستاى لشتفان از توابع شهرستان بندرعباس ـ رواج دارد، سفالگرى است. تعدادى كوره سفالگرى در اين روستا داير است كه توليد آنها نوعى كوزه آب خورى ته گرد است كه «جهله» ناميده مىشود و مورد استفاده مردم محلى است.
گلابتون دوزى
صنعت دوخت طرحهاى زيبا و منقش بر روى پارچه با نوارهاى طلايى، گلابتون دوزى نام دارد و در تزئين لباسهاى محلى زنان به كار مىرود. طرح اصلى آن از لباسهاى محلى زنان هند و بنگال اقتباس شده است. لباسهاى گلابتون دوزى بيشتر جنبه مصرف محلى دارند، اما در حال حاضر، به خاطر زيبايى نقوش و راحتى اين لباس، مورد توجه زنان ديگر نيز قرار گرفتهاند. در حال حاضر شهرهاى بندر لنگه، بندرعباس و ميناب از مراكز عمده گلابتون دوزى مىباشد.
شك دوزى
در اين صنعت دستى، لباسهاى محلى را با نوارهايى كه از نخهاى طلايى و نقرهاى فلزى بافته مىشوند تزئين مىكنند.
شيريكى پيچ
صنعت بافت شيريكى پيچ نوع ديگرى از صنايع دستى استان هرمزگان است كه مركز اصلى توليد آن بخش سعادت آباد مىباشد. طرح و نقش شيريكى پيچ بسيار متنوع بوده و هر يك از اقوام از طرحهاى ويژهاى از آن استفاده مىكنند. در بافت نقوش شيريكى پيچ، در واقع از فنى شبيه فن بافت قالى و گليم استفاده مىشود و اين نقشها داراى بافت گرهاى هستند.
خوس (خوص) دوزى
در اين صنعت دستى، لباسهاى محلى را با نوارهاى نقرهاى رنگى (خوس) كه از لابهلاى پارچه تورى گذرانده شدهاند، تزئين مىكنند.
بادوله دوزى
در اين صنعت دستى، چند نوع زرى دوزى را به هم مىدوزند و از اين راه، پارچهاى به دست مىآيد كه «بادوله» نام مىگيرد.
چادر شب بافى
صنعت بافت چادر شب در مناطق شمالى استان هرمزگان رواج دارد. صنعتگران اين رشته، در تمام طول سال به فعاليت اشتغال دارند.
قالى بافى
قالى بافى از جمله صنايع دستى رايج در استان هرمزگان است. اين صنعت به ويژه در شهرستان حاجى آباد رونق دارد. عشاير اسكان يافته افشارى و رايينى به توليد و تهيه انواع قالى، قاليچه، رويه پشتى و چنته اشتغال دارند. اندازه فرشهاى منطقه اكثرا داراى ابعاد 2×3 متر مىباشد.
سبد بافى و حصير بافى
از صنايع دستى منحصر به فرد استانهاى جنوبى ايران انواع سبد و حصير است كه از شاخ و برگ و الياف درخت خرما، بافته مىشود و عموما مصرف محلى دارد.
سوزن دوزى
اين صنعت دستى در بخش بشاگرد رواج دارد. ساختههاى دستى سوزن دوزان هرمزگان، به علت نزديكى اين منطقه به استان سيستان و بلوچستان، تحت تأثير سوزن دوزى بلوچى قرار گرفته است.
صنايع دستى دريايى
در اين صنعت دستى، از انواع پوستهاى نرم تنان دريايى ساختههايى توليد مىشود. اين نوع محصولات به علت رنگ زيبايى كه پوستههاى سخت كاوك و ماوك دارند، مورد توجه بسيارى از بازديدكنندگان از اين منطقه قرار مىگيرد.