محیط زیست استان هرمزگان

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۳۹

آبهاى ساحلى هرمزگان به خصوص در شهر بندرعباس از طريق فاضلاب شهرى و پساب‏هاى صنعتى، آلودگى شديد دارد و هرگونه برداشت آبزيان از آبهاى ساحلى و شنا كردن در اين آبها به دليل آلودگى خطرناك است.

از 85 هزار متر مكعب آب مصرفى شهر بندرعباس، 65 هزار متر مكعب آب، تبديل به فاضلاب مى‏شود و بدون تصفيه مستقيما به دريا مى‏ريزد.

فاضلاب‏ها و پسابها، موجب آلودگى ميكروبى و انگلى مى‏شود و اين آلودگى‏ها مستقيم و غير مستقيم به مردم سرايت مى‏كند.

بيشتر آلودگى‏ها از مجتمع‏هاى مسكونى از جمله شهرك هديش و خوابگاه دانشجويان علوم پزشكى هرمزگان است كه از طريق خورهاى «گورسوزان»، «شيلات»، «سورو»، «دوهزار» به دريا وارد مى‏شود.

اين خورها به صورت كانال‏هاى دفع فاضلاب شهرى و صنعتى درآمده و دفع اسف بارى دارند و كانال‏هاى فاضلاب سه راهى جهانبار و كانال فاضلاب جنب هتل امين نيز مانند ديگر خورها فاضلاب‏هاى شهرى را بدون هيچگونه تصفيه‏اى بدريا مى‏ريزند.

در بعضى نقاط به علت افزايش مقدار فاضلاب و نفوذ در خاك، فاضلاب به صورت بركه‏اى درآمده و باعث به وجود آمدن گياهان مانند نى‏زارهاى محله گلشهر جنوبى و بيست و دوم بهمن شده است.

واحدهاى صنعتى بزرگ از جمله كارخانه سيمان هرمزگان در بندر خمير، پالايشگاه نفت و آلومينيوم المهدى بندرعباس، كارخانه گچ خمير، كارخانه آسفالت راه و ترابرى و كشتارگاه بندرعباس از عوامل آلوده كننده محيط زيست هرمزگان هستند.

براى اين واحدهاى صنعتى، سيستم تصفيه پيش بينى نشده است و همه اينها بدون ارزيابى زيست محيطى، ساخته شده است.

از سوى ديگر آغشته شدن آبهاى ساحلى جزاير تنگه هرمز به مواد زائد شيميايى و نفتى كه بيشتر در ده ساله اخير نمايان شده از مهمترين عوامل آلودگى كرانه‏ها و در نتيجه نابودى آبزيان سطحى درياى جنوبى ايران مى‏باشد، حفارى‏هاى زير دريايى و عمليات اكتشافى جهت دست يابى به منابع جديد نفت در درياى پارس باعث شده كه مقدار زيادى از مواد نفتى بدريا سرازير شود و قشر لايه باقيمانده در سطح آبها موجبات مرگ و مير و مسموميت آبزيان را فراهم نمايد، گرچه ميزان سطح آلودگى‏ها معين نيست ولى قدر مسلم اين است كه تخليه مخازن نفتكش‏ها از آب تعادل در هنگام بارگيرى كه از تنگه هرمز آغاز مى‏گردد سطح قابل ملاحظه‏اى را از آب دريا آلوده خواهد كرد.

دفع فضولات مصرفى و مواد سوختى موتورخانه‏هاى كشتى‏هاى بازرگانى نيز كه در حد فاصل بين جزاير و بندرعباس لنگر انداخته‏اند سهم قابل توجهى را در آلودگى آبهاى ساحلى به عهده دارند و ميزان آلودگى گاهى به اندازه‏اى است كه ماهيان صيد شده علاوه بر موارد مسموميت، طعم و مزه آن نيز نفتى مى‏باشد.

يكى ديگر از عوامل آلودگى سواحل كه بيشتر به خاطر نا آگاهى ساحل نشينان و اهالى آبادى‏هاى صيادى انجام مى‏پذيرد ريختن فضولات و زائده‏هاى مصرفى در درياست.

سواحل بنادر مملو و پوشيده از اين آلودگى‏هاست كه علاوه بر ايجاد امراض پوستى و عفونى زيستگاه آبزيان ساحل را نيز به خطر انداخته و شايد هم به همين دليل است كه ميزان توليد آبزيانى كه توسط «شتا» (نوعى از وسايل صيد است كه در نزديك آبادى‏هاى ساحلى تعبيه مى‏گردد) صيد مى‏شود به حداقل ظرفيت خود رسيده است.

منابع