مسائل اجتماعی در استان لرستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | يكى از مهمترين مسائل اجتماعى استان لرستان، مسئله بيكارى مىباشد. در اين استان بر اساس سرشمارى 1375، تعداد 69899 نفر بيكار وجود داشته است و بر اين تعداد در طى اين چند سال افزوده شده است و بر اساس برآورد سازمان مديريت و برنامهريزى استان لرستان تعداد بيكاران استان در سال 1378 در حدود 85 هزار نفر مىباشند. | ||
| + | |||
| + | بنابراين نرخ بيكارى در اين استان 7/19 درصد برآورد شده است كه نسبت به سال 1375 (5/18 درصد) در حدود 5/1 درصد افزايش يافته است. | ||
| + | |||
| + | اين ميزان در شهرستان كوهدشت به 39 درصد رسيده است. در شهرستان پلدختر كه پايينترين ميزان بيكارى استان داراست، نرخ بيكارى 10 رصد مىباشد كه باز هم از نرخ بيكارى كل كشور (9 درصد) بيشتر است. | ||
| + | |||
| + | در شهرستان دلفان نرخ بيكارى 2/34 درصد برآورد شده است. به عبارتى در اين شهرستان كوچك 12464 نفر بيكار وجود دارد. | ||
| + | در مركز استان لرستان (خرمآباد) تعداد 22 هزار نفر بيكار وجود دارد و از لحاظ نرخ بيكارى در كل استان در رتبه چهارم قرار دارد. شهرستان دورود با 19/21 درصد بيكارى در جايگاه سوم قرار دارد. | ||
| + | |||
| + | يكى ديگر از مسائل اجتماعى استان، پديده طلاق مىباشد. بر اساس آمار موجود در سال 1375 در اين استان 865 واقعه طلاق به ثبت رسيده و اين رقم در سال 1378 به 1165 واقعه رسيده است. | ||
| + | |||
| + | يعنى در اين سال تعداد طلاق نسبت به سال 1375 در حدود 7/34 درصد افزايش يافته است. | ||
| + | |||
| + | فقر و محروميت از ديگر مسائل اجتماعى اين استان مىباشد. يكى از معيارهاى تشخيص محروميت در هر استان، خانوارها و افراد تحت پوشش كميته امداد مىباشد. | ||
| + | |||
| + | در سال 1378 در اين استان 22158 خانواده تحت پوشش كميته امداد امام خمينى(ره) و 27526 خانوار تحت پوشش طرح شهيد رجايى بودهاند. يعنى در اين سال از كل خانوارهاى استان حدود 16 درصد تحت پوشش كميته امداد و طرح شهيد رجايى بودهاند. | ||
| + | |||
| + | به عبارتى 16 درصد خانوارهاى استان توان اداره زندگى خود را نداشتهاند و در فقر و محروميت به سر مىبرند. | ||
| + | |||
| + | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:مسائل اجتماعی]] | [[رده:مسائل اجتماعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۲۳
يكى از مهمترين مسائل اجتماعى استان لرستان، مسئله بيكارى مىباشد. در اين استان بر اساس سرشمارى 1375، تعداد 69899 نفر بيكار وجود داشته است و بر اين تعداد در طى اين چند سال افزوده شده است و بر اساس برآورد سازمان مديريت و برنامهريزى استان لرستان تعداد بيكاران استان در سال 1378 در حدود 85 هزار نفر مىباشند.
بنابراين نرخ بيكارى در اين استان 7/19 درصد برآورد شده است كه نسبت به سال 1375 (5/18 درصد) در حدود 5/1 درصد افزايش يافته است.
اين ميزان در شهرستان كوهدشت به 39 درصد رسيده است. در شهرستان پلدختر كه پايينترين ميزان بيكارى استان داراست، نرخ بيكارى 10 رصد مىباشد كه باز هم از نرخ بيكارى كل كشور (9 درصد) بيشتر است.
در شهرستان دلفان نرخ بيكارى 2/34 درصد برآورد شده است. به عبارتى در اين شهرستان كوچك 12464 نفر بيكار وجود دارد. در مركز استان لرستان (خرمآباد) تعداد 22 هزار نفر بيكار وجود دارد و از لحاظ نرخ بيكارى در كل استان در رتبه چهارم قرار دارد. شهرستان دورود با 19/21 درصد بيكارى در جايگاه سوم قرار دارد.
يكى ديگر از مسائل اجتماعى استان، پديده طلاق مىباشد. بر اساس آمار موجود در سال 1375 در اين استان 865 واقعه طلاق به ثبت رسيده و اين رقم در سال 1378 به 1165 واقعه رسيده است.
يعنى در اين سال تعداد طلاق نسبت به سال 1375 در حدود 7/34 درصد افزايش يافته است.
فقر و محروميت از ديگر مسائل اجتماعى اين استان مىباشد. يكى از معيارهاى تشخيص محروميت در هر استان، خانوارها و افراد تحت پوشش كميته امداد مىباشد.
در سال 1378 در اين استان 22158 خانواده تحت پوشش كميته امداد امام خمينى(ره) و 27526 خانوار تحت پوشش طرح شهيد رجايى بودهاند. يعنى در اين سال از كل خانوارهاى استان حدود 16 درصد تحت پوشش كميته امداد و طرح شهيد رجايى بودهاند.
به عبارتى 16 درصد خانوارهاى استان توان اداره زندگى خود را نداشتهاند و در فقر و محروميت به سر مىبرند.
