ضرب المثلها در استان گیلان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
(تفاوت بین نسخه‌ها)
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | ـ خوروس خيال كونه اونه خوندنه به، شو روزه بونه يه: خروس خيال مىكند براى خواندن او شب روز مىشود. | ||
| + | ـ خودا هر كسه خونه خاسّه بون واچينه، كلنده هونه دسه ده: خدا خانه هر كه را خواسته باشد برچيند كلنگ را به دست خودش مىدهد. | ||
| + | |||
| + | ـ كار به كسى ندنم، ديل واپسى ندنم: از همه بريدهام و از كسى توقع كمك ندارم. | ||
| + | |||
| + | ـ مرغ خوس خوسه مانه: مانند مرغ رام است. مرغى كه با «بخواب بخواب» مىخوابد. | ||
| + | |||
| + | ـ مرگ خنى بَشو گيلون: مرگ مىخواهى به گيلان برو. كنايه از اينكه همه چيز در آنجا فراهم است. | ||
| + | |||
| + | ـ اينه كه تى ديل گوى، تى زبان نگوى ـ اينه كى تى زبان گوى، تى دل خبر نداره: اين را كه دلت مىگويد، زبانت نمىگويد، اين را كه زبانت مىگويد دلت خبر ندارد! (قربان آن كس كه دل و زبانش يكى است). | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:ضرب المثلها]] | [[رده:ضرب المثلها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۲۴
ـ خوروس خيال كونه اونه خوندنه به، شو روزه بونه يه: خروس خيال مىكند براى خواندن او شب روز مىشود.
ـ خودا هر كسه خونه خاسّه بون واچينه، كلنده هونه دسه ده: خدا خانه هر كه را خواسته باشد برچيند كلنگ را به دست خودش مىدهد.
ـ كار به كسى ندنم، ديل واپسى ندنم: از همه بريدهام و از كسى توقع كمك ندارم.
ـ مرغ خوس خوسه مانه: مانند مرغ رام است. مرغى كه با «بخواب بخواب» مىخوابد.
ـ مرگ خنى بَشو گيلون: مرگ مىخواهى به گيلان برو. كنايه از اينكه همه چيز در آنجا فراهم است.
ـ اينه كه تى ديل گوى، تى زبان نگوى ـ اينه كى تى زبان گوى، تى دل خبر نداره: اين را كه دلت مىگويد، زبانت نمىگويد، اين را كه زبانت مىگويد دلت خبر ندارد! (قربان آن كس كه دل و زبانش يكى است).
