صنایع دستی در استان گلستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[رده:صنایع دستی]] | [[رده:صنایع دستی]] | ||
| + | استان گلستان سابقهاى بس ديرينه در توليد صنايع دستى در كشور دارد. در اين ميان اهالى دشت گرگان از گذشتههاى دور داراى صنايع دستى بوده كه با آن هم احتياجات خويش را رفع مىكرده و هم مازاد آنرا براى فروش به بازارها عرضه مىداشتهاند. از جمله صنايع دستى منطقه صنايع دستى تركمن مىباشد كه در نوع خود با ارزش و معرف است و انواع قالى تركمنى با رنگهاى متفاوت و ظرافت خاص خود در اكثر بازارهاى ايران به فروش مىرود. | ||
| + | |||
| + | بطور كلى دست بافتههاى تركمن را مىتوان به سه دسته تقسيم نمود: | ||
| + | |||
| + | 1ـ دسته بافتههايى كه جهت مصارف شخصى بافته مىشود (توتليق). | ||
| + | |||
| + | 2ـ دسته بافتههايى كه جهت فروش به بازار عرضه مىشود (ساتليق). | ||
| + | |||
| + | 3ـ دسته بافتههايى كه از روى نقشههاى شطرنجى نماكارى مىگردند (پورى). | ||
| + | |||
| + | زنان تركمن در قالى بافى و نمد مالى و پلاسر بافى مهارت بسيار دارند. اين كار بيشتر اختصاص به زنان جوان دارد و زنان مسن به عنوان راهنمايى در بافت قالى كمك مىكند. تعداد نقوش قالى تركمن به بيش از صد نوع مىرسد. | ||
| + | |||
| + | ساير صنايع دستى تركمنها عبارتند از: پلاس (گليم)، هال كوچك و هال بزرگ كه براى بستن تن شتر است، نوار حاشيه، خورجين، قارجين (كه نوعى پشتى است)، قاليچه كوچك ديوارى و همچنين گلدوزى و نمد مالى. | ||
| + | |||
| + | علاوه بر اينها سوزن دوزى، قلاب دوزى، چادر شب بافى، پوستين دوزى، زيور آلات فلزى نيز از صنايع دستى مشترك بين تركمن و غير تركمن مىباشد. | ||
| + | |||
| + | بطور كلى تا سال 1377 تعداد 574 كارگاه شناسائى شده كه براى 465 كارگاه كارت شناسايى صادر شده است كه از كل كارتهاى شناسايى صادر شده تعداد 245 فقره توسط جهاد سازندگى و 220 فقره توسط مديريت صنايع دستى استان صادر شده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۲۱
استان گلستان سابقهاى بس ديرينه در توليد صنايع دستى در كشور دارد. در اين ميان اهالى دشت گرگان از گذشتههاى دور داراى صنايع دستى بوده كه با آن هم احتياجات خويش را رفع مىكرده و هم مازاد آنرا براى فروش به بازارها عرضه مىداشتهاند. از جمله صنايع دستى منطقه صنايع دستى تركمن مىباشد كه در نوع خود با ارزش و معرف است و انواع قالى تركمنى با رنگهاى متفاوت و ظرافت خاص خود در اكثر بازارهاى ايران به فروش مىرود.
بطور كلى دست بافتههاى تركمن را مىتوان به سه دسته تقسيم نمود:
1ـ دسته بافتههايى كه جهت مصارف شخصى بافته مىشود (توتليق).
2ـ دسته بافتههايى كه جهت فروش به بازار عرضه مىشود (ساتليق).
3ـ دسته بافتههايى كه از روى نقشههاى شطرنجى نماكارى مىگردند (پورى).
زنان تركمن در قالى بافى و نمد مالى و پلاسر بافى مهارت بسيار دارند. اين كار بيشتر اختصاص به زنان جوان دارد و زنان مسن به عنوان راهنمايى در بافت قالى كمك مىكند. تعداد نقوش قالى تركمن به بيش از صد نوع مىرسد.
ساير صنايع دستى تركمنها عبارتند از: پلاس (گليم)، هال كوچك و هال بزرگ كه براى بستن تن شتر است، نوار حاشيه، خورجين، قارجين (كه نوعى پشتى است)، قاليچه كوچك ديوارى و همچنين گلدوزى و نمد مالى.
علاوه بر اينها سوزن دوزى، قلاب دوزى، چادر شب بافى، پوستين دوزى، زيور آلات فلزى نيز از صنايع دستى مشترك بين تركمن و غير تركمن مىباشد.
بطور كلى تا سال 1377 تعداد 574 كارگاه شناسائى شده كه براى 465 كارگاه كارت شناسايى صادر شده است كه از كل كارتهاى شناسايى صادر شده تعداد 245 فقره توسط جهاد سازندگى و 220 فقره توسط مديريت صنايع دستى استان صادر شده است.
