مسائل اجتماعی در استان کهگیلویه و بویراحمد
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | يكى از مسائل اجتماعى استان كهگيلويه و بويراحمد، بيكارى است. بر اساس آمار موجود در سال 1375 نرخ بيكارى در اين استان 7/14 درصد بوده است كه در سال 1379 به 1/17 درصد افزايش يافته است. | ||
| + | |||
| + | ميزان بيكارى در شهرستان گچساران در سال 1375 در حدود 27 درصد گزارش شده است كه تقريبا 3 برابر نرخ بيكارى كل كشور مىباشد. در سال 1375 تعداد بيكاران استان 16994 نفر بودهاند كه در سال 1379 به 20325 نفر افزايش يافتهاند. | ||
| + | |||
| + | يكى ديگر از مسائل اجتماعى اين استان مسئله طلاق مىباشد. ميزان طلاق در سال 1375 در اين استان 3/4 درصد بوده است و در سال 1378 به 1/5 درصد افزايش يافته است. در اين سال ميزان طلاق در شهرستان گچساران 6/6 درصد گزارش شده است. | ||
| + | |||
| + | با متلاشى شدن هر خانواده تعدادى كودك در جامعه آواره مىشوند و بستر مناسبى براى رشد انواع كجرويها مىباشند. با افزايش طلاق در جامعه، شاهد افزايش جرم و جنايت و اعتياد نيز خواهيم بود. | ||
| + | يكى ديگر از مسائل اجتماعى استان، مسئله سرقت مىباشد. البته در گذشته در ميان ايلات و عشاير پديده غارت به وفور به چشم مىخورد. | ||
| + | |||
| + | هر از چند گاهى يكى از طوايف به طايفه ديگر يورش مىبرده و اموال و احشام آنها را غارت مىكرده است و اين كار عموما به شكل دسته جمعى بوده است و با همكارى تمامى اعضاء ايل و طايفه انجام مىگرفته است. براى نمونه از سال 1320 غارتهايى كه بويراحمدىها انجام دادند عبارتند از: غارت چرام، غارت طيبى. ايل طيبى نيز ايل آقا جارى، تركهاى لركى و طايفه چنگلوا را غارت كردهاند. | ||
| + | |||
| + | از ديگر غارتهايى كه توسط ايلات استان انجام گرفته مىتوان از غارت باشت و بابويى، غارت دشمن زيارى، غارت سميرم، غارت حنا، غارت اردكان، غارت كازرون، غارت ممسنى، غارت جايزون را نام برد. | ||
| + | |||
| + | پديده غارت تا سال 1341 به شدت در اين منطقه رايج بوده است به گونهاى كه يكى از كدخدايان (كد خداى عمله ده تل زالى) مىگويد كه «از شهريور 1320 تا 1327 بيش از 10 بار غارت رفته است و هر دفعه هم غارت و هم اسلحه آورديم». | ||
| + | |||
| + | پديده غارت با پيروزى انقلاب اسلامى بطور كلى از منطقه رخت بربسته و به دست تاريخ سپرده شده است. | ||
| + | اما مسئله دزدى در اين استان همچون ديگر استانهاى كشور يك مسئله اجتماعى است. در سال 1376 در اين استان 693 سرقت و در سال 1377 تعداد 547 مورد سرقت در اين استان واقع شده است. | ||
| + | |||
| + | در سال 1377، در حدود 2/54 درصد سرقتها از اماكن، 9/28 درصد سرقت از انواع وسايل نقليه، 16 درصد سرقت احشام و 9/0 درصد نيز موارد متفرقه بوده است. | ||
| + | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:مسائل اجتماعی]] | [[رده:مسائل اجتماعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۱۹
يكى از مسائل اجتماعى استان كهگيلويه و بويراحمد، بيكارى است. بر اساس آمار موجود در سال 1375 نرخ بيكارى در اين استان 7/14 درصد بوده است كه در سال 1379 به 1/17 درصد افزايش يافته است.
ميزان بيكارى در شهرستان گچساران در سال 1375 در حدود 27 درصد گزارش شده است كه تقريبا 3 برابر نرخ بيكارى كل كشور مىباشد. در سال 1375 تعداد بيكاران استان 16994 نفر بودهاند كه در سال 1379 به 20325 نفر افزايش يافتهاند.
يكى ديگر از مسائل اجتماعى اين استان مسئله طلاق مىباشد. ميزان طلاق در سال 1375 در اين استان 3/4 درصد بوده است و در سال 1378 به 1/5 درصد افزايش يافته است. در اين سال ميزان طلاق در شهرستان گچساران 6/6 درصد گزارش شده است.
با متلاشى شدن هر خانواده تعدادى كودك در جامعه آواره مىشوند و بستر مناسبى براى رشد انواع كجرويها مىباشند. با افزايش طلاق در جامعه، شاهد افزايش جرم و جنايت و اعتياد نيز خواهيم بود. يكى ديگر از مسائل اجتماعى استان، مسئله سرقت مىباشد. البته در گذشته در ميان ايلات و عشاير پديده غارت به وفور به چشم مىخورد.
هر از چند گاهى يكى از طوايف به طايفه ديگر يورش مىبرده و اموال و احشام آنها را غارت مىكرده است و اين كار عموما به شكل دسته جمعى بوده است و با همكارى تمامى اعضاء ايل و طايفه انجام مىگرفته است. براى نمونه از سال 1320 غارتهايى كه بويراحمدىها انجام دادند عبارتند از: غارت چرام، غارت طيبى. ايل طيبى نيز ايل آقا جارى، تركهاى لركى و طايفه چنگلوا را غارت كردهاند.
از ديگر غارتهايى كه توسط ايلات استان انجام گرفته مىتوان از غارت باشت و بابويى، غارت دشمن زيارى، غارت سميرم، غارت حنا، غارت اردكان، غارت كازرون، غارت ممسنى، غارت جايزون را نام برد.
پديده غارت تا سال 1341 به شدت در اين منطقه رايج بوده است به گونهاى كه يكى از كدخدايان (كد خداى عمله ده تل زالى) مىگويد كه «از شهريور 1320 تا 1327 بيش از 10 بار غارت رفته است و هر دفعه هم غارت و هم اسلحه آورديم».
پديده غارت با پيروزى انقلاب اسلامى بطور كلى از منطقه رخت بربسته و به دست تاريخ سپرده شده است. اما مسئله دزدى در اين استان همچون ديگر استانهاى كشور يك مسئله اجتماعى است. در سال 1376 در اين استان 693 سرقت و در سال 1377 تعداد 547 مورد سرقت در اين استان واقع شده است.
در سال 1377، در حدود 2/54 درصد سرقتها از اماكن، 9/28 درصد سرقت از انواع وسايل نقليه، 16 درصد سرقت احشام و 9/0 درصد نيز موارد متفرقه بوده است.
