دوره پهلوی اول در استان کرمانشاه
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | 1ـ واقعه كشف حجاب | ||
| + | با كنار گذاشته شدن مخبر السلطنة و آغاز نخست وزيرى مجدد محمدعلى فروغى در حكومت رضاشاه، از 21 شهريور 1312 سياستهاى تجدد مآبانه شدت يافت. به گفته علىاصغر حكمت كفيل وزارت معارف، در يكى از روزهاى تيرماه 1313، در جلسه هيئت وزرا، رضاشاه از وى خواست كه براى رفع حجاب برنامهريزى كند. | ||
| − | + | در پى آن حكمت طرحى را به اين منظور به مرحله اجرا گذارد. مختلط بودن دختران و پسران در مدارس ابتدائى تا سال چهارم، برپائى جشن در حضور ميهمانان مرد به وسيله دختران، حضور وزرا و مأموران عالىرتبه همراه با زنان خود در بيرون از خانه و نيز تأسيس «كانون بانوان» از برنامههاى علىاصغر حكمت براى كشف حجاب بود. به دنبال آن از اول فروردين ماه 1314 ه .ش دستور داده شد تا مردها كلاه فرنگى [ لگنى] بر سر بگذارند و زنها چادر را ترك كنند. | |
| − | + | در همين راستا در تاريخ 18/9/1314 دستور العملى به شرح زير مبنى بر ضرورت اجراى قانون كشف حجاب، به ايالات مختلف كشور از جمله كرمانشاه مخابره شد و طى آن بر اجراى مفاد آن تاكيد شد: | |
| + | |||
| + | وزارت داخلهتاريخ 18/9/1314 | ||
| + | |||
| + | محرمانهنمره 1442 | ||
| + | |||
| + | «حكومت عراق ... كرمانشاه، سنندج، گلپايگان. موضوع كشف حجاب بايد از طرف حكومت و شهربانى تقويت شود بدون اينكه كسى را مجبور به كشف حجاب نمايند. اگر كسى از وعاظ يا غيره مخالفت يا اظهاراتى بر ضد بنمايند فورا توسط شهربانى جلب و تنبيه شود. اقدامات بايد خيلى با متانت و عاقلانه باشد. جريان پيشرفت امر را مرتبا رمزا اطلاع دهيد». | ||
| + | |||
| + | اما اين قانون پس از اجرا، با مقاومت فرهنگ سنتى و مذهبى مردم منطقه روبرو شد كه در ذيل به سه نمونه از اسناد پيرامون آن اشاره مىشود: | ||
| + | |||
| + | تاريخ پاكنويس: 16/1/1315 | ||
| + | |||
| + | رياست دفتر مخصوص شاهنشاهى | ||
| + | |||
| + | تا جايى كه خاطر محترم مستحضر است حاكم كرمانشاهان بر اثر راپورتى كه راجع به عدم پيشرفت نهضت بانوان به عرض رسيده بود، اخطار شده است. اينك پيشنهاد مىشود در صورتى كه اجازه فرمايند، اسمعيل اصانلو كه يكى از مديرهاى وزارت داخله است به حكومت كرمانشاهان انتخاب شود. | ||
| + | |||
| + | تعرفه حكومت | ||
| + | |||
| + | اسماعيل اصانلو لفا از نظر مبارك گذرد | ||
| + | على اى حال اين وضعيت تا پايان حكومت رضا شاه ادامه داشت اما پس از اشغال ايران و سقوط رضاشاه وضع به حالت عادى بازگشت. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:دوره پهلوی اول]] | [[رده:دوره پهلوی اول]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۲۸
1ـ واقعه كشف حجاب
با كنار گذاشته شدن مخبر السلطنة و آغاز نخست وزيرى مجدد محمدعلى فروغى در حكومت رضاشاه، از 21 شهريور 1312 سياستهاى تجدد مآبانه شدت يافت. به گفته علىاصغر حكمت كفيل وزارت معارف، در يكى از روزهاى تيرماه 1313، در جلسه هيئت وزرا، رضاشاه از وى خواست كه براى رفع حجاب برنامهريزى كند.
در پى آن حكمت طرحى را به اين منظور به مرحله اجرا گذارد. مختلط بودن دختران و پسران در مدارس ابتدائى تا سال چهارم، برپائى جشن در حضور ميهمانان مرد به وسيله دختران، حضور وزرا و مأموران عالىرتبه همراه با زنان خود در بيرون از خانه و نيز تأسيس «كانون بانوان» از برنامههاى علىاصغر حكمت براى كشف حجاب بود. به دنبال آن از اول فروردين ماه 1314 ه .ش دستور داده شد تا مردها كلاه فرنگى [ لگنى] بر سر بگذارند و زنها چادر را ترك كنند.
در همين راستا در تاريخ 18/9/1314 دستور العملى به شرح زير مبنى بر ضرورت اجراى قانون كشف حجاب، به ايالات مختلف كشور از جمله كرمانشاه مخابره شد و طى آن بر اجراى مفاد آن تاكيد شد:
وزارت داخلهتاريخ 18/9/1314
محرمانهنمره 1442
«حكومت عراق ... كرمانشاه، سنندج، گلپايگان. موضوع كشف حجاب بايد از طرف حكومت و شهربانى تقويت شود بدون اينكه كسى را مجبور به كشف حجاب نمايند. اگر كسى از وعاظ يا غيره مخالفت يا اظهاراتى بر ضد بنمايند فورا توسط شهربانى جلب و تنبيه شود. اقدامات بايد خيلى با متانت و عاقلانه باشد. جريان پيشرفت امر را مرتبا رمزا اطلاع دهيد».
اما اين قانون پس از اجرا، با مقاومت فرهنگ سنتى و مذهبى مردم منطقه روبرو شد كه در ذيل به سه نمونه از اسناد پيرامون آن اشاره مىشود:
تاريخ پاكنويس: 16/1/1315
رياست دفتر مخصوص شاهنشاهى
تا جايى كه خاطر محترم مستحضر است حاكم كرمانشاهان بر اثر راپورتى كه راجع به عدم پيشرفت نهضت بانوان به عرض رسيده بود، اخطار شده است. اينك پيشنهاد مىشود در صورتى كه اجازه فرمايند، اسمعيل اصانلو كه يكى از مديرهاى وزارت داخله است به حكومت كرمانشاهان انتخاب شود.
تعرفه حكومت
اسماعيل اصانلو لفا از نظر مبارك گذرد على اى حال اين وضعيت تا پايان حكومت رضا شاه ادامه داشت اما پس از اشغال ايران و سقوط رضاشاه وضع به حالت عادى بازگشت.
