زندگی جانوری در استان کرمان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | در استان كرمان به لحاظ موقعيت جغرافيايى، طبيعى و شرايط اقليمى، گونههاى مختلف حيوانات وحشى و اهلى در قسمتهاى كوهستانى و جلگهاى آن زندگى مىكنند. به همين خاطر نيز مناطقى از محدوده استان تحت حفاظت سازمان محيط زيست قرار گرفته و از نظر صيد و شكار جزء نواحى ممنوعه اعلام شده است. | ||
| + | |||
| + | از مناطق حفاظت شده استان كه ويژگيهايى در خور توجّه دارند مىتوان به مناطق خَبر و ارزوئيه بافت اشاره كرد. | ||
| + | |||
| + | در اين نواحى پرندگانى نظير: كبك، تيهو، سينه سياه، انواع قوش، شاهين و كبوتر وحشى زندگى مىكنند. | ||
| + | |||
| + | در نواحى سردسيرى و گرمسيرى استان نيز حيواناتى مانند: پلنگ، يوزپلنگ، گرگ، روباه، خرس سياه، شغال، كفتار، خرگوش، انواع مار، كل، بز، ميش، قوچ زندگى مىكنند و در دشتها گورخر نيز وجود دارد كه قبلاً تعداد گورخرها زياد بودهاند ولى در اثر شكار بىرويه، نسل آن در حال نابودى است. | ||
| + | |||
| + | استان كرمان با وسعت زياد تنوع آب و هوايى و دارا بودن زيستگاههاى مختلف طبيعى توانسته است گونههاى جانورى و گياهى متنوعى را در خود پرورش دهد. به طورى كه وجود گونههاى جانورى نادر نظير خرس سياه آسيايى و جيرفتى كه در دنيا كمياب مىباشد، اهميت زيستگاههاى طبيعى استان، و لزوم حفاظت از آنها را نمايان مىسازد. | ||
| + | |||
| + | در استان دو پناهگاه حيات وحش و يك منطقه حفاظت شده و سه منطقه شكار ممنوع وجود دارد. پناهگاه حيات وحش بافت وسعتى در حدود 173750 هكتار دارد. پوشش گياهى اين پناهگاه شامل جنگل بند، ارژن، كهكم، ارس، كشت گياهان گرمسيرى و سردسيرى در يك نقطه (گردو، چنار، خرما، مركبات). در اين منطقه جانوران وحشى مثل يوزپلنگ، جبير، هوبره و انواع پرندگان وحشى وجود دارند. | ||
| + | |||
| + | پناهگاههاى حيات وحش مهروئيه كهنوج 7000 هكتار وسعت دارد. گونههاى نادر گياهى و جانورى در اين منطقه وجود دارد. | ||
| + | |||
| + | از مشكلات اين منطقه اين بوده است كه از مساحت 7000 هكتار جنگل مهروئيه تنها 1500 تا 2000 هكتار آن باقى مانده است و بقيه آن تبديل به باغ شده است. | ||
| + | |||
| + | منطقه حفاظت شده بيدوئيه در جنوب جاده كرمان با وسعت 75000 هكتار واقع شده است. پوشش گياهى اين منطقه عبارت است از: درمنه، پرند، قيچ، كسور، تنگس، گون، كاروان، كش، خارشتر، در ارتفاعات بنه، كهور، كلاه ميرحسن به تعداد كم مشاهده مىشود. بعد از حفاظت تعدادى آهو در اين منطقه ديده شده است. | ||
| + | |||
| + | منطقه شكار ممنوع سيرجان 45000 هكتار وسعت دارد. پوشش گياهى اين منطقه عبارتست از: درمنه، قيچ، بنه و بادام. اين منطقه به شدت مورد تخريب قرار گرفته، قطع اشجار، چراى بىرويه، فرسايش خاك، اشغال چشمهها توسط دامداران از مشكلات عمده اين منطقه مىباشد. با اقدامات حفاظتى و با كنترل دام و ايجاد آبشخور حيوانات نادر نظير گور ايران، يوزپلنگ افزايش مىيابد. منطقه شكار ممنوع نودرهنگ در جاده رفسنجان ـ نوق با وسعتى در حدود 250000 هكتار واقع شده است. | ||
| + | |||
| + | از مسائل عمده اين منطقه چراى بىرويه، فرسايش خاك و تخريب پوشش گياهى است. اين منطقه زايشگاه مناسبى جهت كل، بز، قوچ، ميش، پلنگ و پرندگان مىباشد. | ||
| + | |||
| + | منطقه شكار ممنوع بافت 12000 هكتار وسعت دارد. اين منطقه از منابع غنى آب و پوشش گياهى جنگلى و مرتعى مناسبى برخوردار است. | ||
| + | اين منطقه از نظر ذخيره ژنتيكى با ارزشى از لحاظ كل و بز، قوچ ميش در استان مطرح است. | ||
| + | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:زندگی جانوری]] | [[رده:زندگی جانوری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۰۰
در استان كرمان به لحاظ موقعيت جغرافيايى، طبيعى و شرايط اقليمى، گونههاى مختلف حيوانات وحشى و اهلى در قسمتهاى كوهستانى و جلگهاى آن زندگى مىكنند. به همين خاطر نيز مناطقى از محدوده استان تحت حفاظت سازمان محيط زيست قرار گرفته و از نظر صيد و شكار جزء نواحى ممنوعه اعلام شده است.
از مناطق حفاظت شده استان كه ويژگيهايى در خور توجّه دارند مىتوان به مناطق خَبر و ارزوئيه بافت اشاره كرد.
در اين نواحى پرندگانى نظير: كبك، تيهو، سينه سياه، انواع قوش، شاهين و كبوتر وحشى زندگى مىكنند.
در نواحى سردسيرى و گرمسيرى استان نيز حيواناتى مانند: پلنگ، يوزپلنگ، گرگ، روباه، خرس سياه، شغال، كفتار، خرگوش، انواع مار، كل، بز، ميش، قوچ زندگى مىكنند و در دشتها گورخر نيز وجود دارد كه قبلاً تعداد گورخرها زياد بودهاند ولى در اثر شكار بىرويه، نسل آن در حال نابودى است.
استان كرمان با وسعت زياد تنوع آب و هوايى و دارا بودن زيستگاههاى مختلف طبيعى توانسته است گونههاى جانورى و گياهى متنوعى را در خود پرورش دهد. به طورى كه وجود گونههاى جانورى نادر نظير خرس سياه آسيايى و جيرفتى كه در دنيا كمياب مىباشد، اهميت زيستگاههاى طبيعى استان، و لزوم حفاظت از آنها را نمايان مىسازد.
در استان دو پناهگاه حيات وحش و يك منطقه حفاظت شده و سه منطقه شكار ممنوع وجود دارد. پناهگاه حيات وحش بافت وسعتى در حدود 173750 هكتار دارد. پوشش گياهى اين پناهگاه شامل جنگل بند، ارژن، كهكم، ارس، كشت گياهان گرمسيرى و سردسيرى در يك نقطه (گردو، چنار، خرما، مركبات). در اين منطقه جانوران وحشى مثل يوزپلنگ، جبير، هوبره و انواع پرندگان وحشى وجود دارند.
پناهگاههاى حيات وحش مهروئيه كهنوج 7000 هكتار وسعت دارد. گونههاى نادر گياهى و جانورى در اين منطقه وجود دارد.
از مشكلات اين منطقه اين بوده است كه از مساحت 7000 هكتار جنگل مهروئيه تنها 1500 تا 2000 هكتار آن باقى مانده است و بقيه آن تبديل به باغ شده است.
منطقه حفاظت شده بيدوئيه در جنوب جاده كرمان با وسعت 75000 هكتار واقع شده است. پوشش گياهى اين منطقه عبارت است از: درمنه، پرند، قيچ، كسور، تنگس، گون، كاروان، كش، خارشتر، در ارتفاعات بنه، كهور، كلاه ميرحسن به تعداد كم مشاهده مىشود. بعد از حفاظت تعدادى آهو در اين منطقه ديده شده است.
منطقه شكار ممنوع سيرجان 45000 هكتار وسعت دارد. پوشش گياهى اين منطقه عبارتست از: درمنه، قيچ، بنه و بادام. اين منطقه به شدت مورد تخريب قرار گرفته، قطع اشجار، چراى بىرويه، فرسايش خاك، اشغال چشمهها توسط دامداران از مشكلات عمده اين منطقه مىباشد. با اقدامات حفاظتى و با كنترل دام و ايجاد آبشخور حيوانات نادر نظير گور ايران، يوزپلنگ افزايش مىيابد. منطقه شكار ممنوع نودرهنگ در جاده رفسنجان ـ نوق با وسعتى در حدود 250000 هكتار واقع شده است.
از مسائل عمده اين منطقه چراى بىرويه، فرسايش خاك و تخريب پوشش گياهى است. اين منطقه زايشگاه مناسبى جهت كل، بز، قوچ، ميش، پلنگ و پرندگان مىباشد.
منطقه شكار ممنوع بافت 12000 هكتار وسعت دارد. اين منطقه از منابع غنى آب و پوشش گياهى جنگلى و مرتعى مناسبى برخوردار است. اين منطقه از نظر ذخيره ژنتيكى با ارزشى از لحاظ كل و بز، قوچ ميش در استان مطرح است.
