نژاد و تیره در استان قم
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) جز (۱ نسخه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | ساكنان استان قم از نژاد اصيل آريايى هستند. امروزه به علت مهاجر پذير بودن استان، تيرهها و اقوام مختلفى در نقاط مختلف قم سكونت گزيدهاند. | ||
| + | ===عشاير شمال قم=== | ||
| + | |||
| + | ==عشاير كلكو== | ||
| + | |||
| + | قشلاق آنان در مسيله نزديك درياچه حوض سلطان، جعفرآباد، صيدآباد، علىآباد، كوره گل، مشك آباد، باقرآباد و چشمهشور است. | ||
| + | |||
| + | چند خانوار آنان نيز در كاج محمدآباد، كوه سفيد و صفرآباد (كنار درياچه) قشلاق مىنمايند و تمام كوچرو مىباشند. | ||
| + | |||
| + | ييلاق اين ايل اطراف زرند ساوه، خشگرود و جزيره مجنون قزوين (بين بوئينزهرا و قزوين) است. لهجه آنان فارسى با لهجه شيرازى است. | ||
| + | |||
| + | ==ايل شاهسون== | ||
| + | |||
| + | قشلاق اين ايل صفرآباد، لب دريا (عباسآباد)، حسين آباد گائينيها، لاچينك، شاشجرد و ييلاق آنان در اطراف ساوه و نزديك تفرش مىباشد. البته اكثر اين ايل به شهر قم مهاجرت و در زندآباد و مهرآباد مشغول پرواربندى مىباشند. | ||
| + | |||
| + | ضمنا بخش عظيمى از اين ايل از كوشك نصرت تا بوئين زهراى قزوين در آباديهاى كوچك ساكن هستند. | ||
| + | |||
| + | ==ايل ميشن مست (مس)== | ||
| + | |||
| + | حدود 300 خانوارند كه نيم كوچرو مىباشند. اكنون 150 خانوار آنان به نزديك حسنآباد تهران كوچ نمودهاند. محل قشلاق اين ايل در حسينآباد ميش مس مىباشد. ييلاق آنان نيز اطراف ساوه است. | ||
| + | |||
| + | ===عشاير جنوب قم=== | ||
| + | |||
| + | ==ايل زند (لك)== | ||
| + | |||
| + | قشلاق اين ايل در نيزار و حاجىآباد نيزار، مجيد آباد (جاده اصفهان)، خرم آباد، حسينآباد نيزار و ييلاق آنها در اطراف خمين، محلات و همدان است. | ||
| + | |||
| + | گويش آنان لرى و فارسى است. ضمنا تعدادى از خانوارهاى اين ايل در ونارچ و قلعهچم مستقر هستند. | ||
| + | |||
| + | تعداد كمى نيز از ايل بختيارى (قشقايى) كه سالهاى متمادى قبل در اطراف نيزار قم آمدهاند و اكنون در جامعه روستايى هضم گرديدهاند به نام ايل اشتهار ندارند، نيز در اين منطقه سكونت دارند. | ||
| + | |||
| + | ==طايفه قاسملو== | ||
| + | |||
| + | از طوايفى است كه از چندين قبيله تشكيل شده و ابتدا در كوههاى كراوس استان همدان بودهاند و سپس به بخش جعفرآباد قم كوچانده شدهاند. قشلاق آنان در جعفرآباد و ييلاق آنان در كوههاى مذكور در همدان مىباشد. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:نژاد و تیره]] | [[رده:نژاد و تیره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۰۰
ساكنان استان قم از نژاد اصيل آريايى هستند. امروزه به علت مهاجر پذير بودن استان، تيرهها و اقوام مختلفى در نقاط مختلف قم سكونت گزيدهاند.
محتویات |
عشاير شمال قم
عشاير كلكو
قشلاق آنان در مسيله نزديك درياچه حوض سلطان، جعفرآباد، صيدآباد، علىآباد، كوره گل، مشك آباد، باقرآباد و چشمهشور است.
چند خانوار آنان نيز در كاج محمدآباد، كوه سفيد و صفرآباد (كنار درياچه) قشلاق مىنمايند و تمام كوچرو مىباشند.
ييلاق اين ايل اطراف زرند ساوه، خشگرود و جزيره مجنون قزوين (بين بوئينزهرا و قزوين) است. لهجه آنان فارسى با لهجه شيرازى است.
ايل شاهسون
قشلاق اين ايل صفرآباد، لب دريا (عباسآباد)، حسين آباد گائينيها، لاچينك، شاشجرد و ييلاق آنان در اطراف ساوه و نزديك تفرش مىباشد. البته اكثر اين ايل به شهر قم مهاجرت و در زندآباد و مهرآباد مشغول پرواربندى مىباشند.
ضمنا بخش عظيمى از اين ايل از كوشك نصرت تا بوئين زهراى قزوين در آباديهاى كوچك ساكن هستند.
ايل ميشن مست (مس)
حدود 300 خانوارند كه نيم كوچرو مىباشند. اكنون 150 خانوار آنان به نزديك حسنآباد تهران كوچ نمودهاند. محل قشلاق اين ايل در حسينآباد ميش مس مىباشد. ييلاق آنان نيز اطراف ساوه است.
عشاير جنوب قم
ايل زند (لك)
قشلاق اين ايل در نيزار و حاجىآباد نيزار، مجيد آباد (جاده اصفهان)، خرم آباد، حسينآباد نيزار و ييلاق آنها در اطراف خمين، محلات و همدان است.
گويش آنان لرى و فارسى است. ضمنا تعدادى از خانوارهاى اين ايل در ونارچ و قلعهچم مستقر هستند.
تعداد كمى نيز از ايل بختيارى (قشقايى) كه سالهاى متمادى قبل در اطراف نيزار قم آمدهاند و اكنون در جامعه روستايى هضم گرديدهاند به نام ايل اشتهار ندارند، نيز در اين منطقه سكونت دارند.
طايفه قاسملو
از طوايفى است كه از چندين قبيله تشكيل شده و ابتدا در كوههاى كراوس استان همدان بودهاند و سپس به بخش جعفرآباد قم كوچانده شدهاند. قشلاق آنان در جعفرآباد و ييلاق آنان در كوههاى مذكور در همدان مىباشد.
