پیشینه مذهبی استان سیستان و بلوچستان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | |||
| + | پيشينه مذهبى | ||
| + | |||
| + | دين مردم سيستان را قبل از ظهور زرتشت، طريقت حضرت آدم عليهالسلام دانستهاند. در تاريخ سيستان كه در نيمه دوم قرن پنجم هجرى نگاشته شده است. | ||
| + | |||
| + | درباره طريقت مردم سيستان چنين آورده است: | ||
| + | |||
| + | «گرشاسب و نبيرگان او، تا فرامرز ابن رستم، همه بر آن طريقت بودند كه آدم آورده بود. بامداد و به وقت زوال و شبانگاه، نماز كردندى و پرستش ايزد و ديگر به همهى اوقات كه به شغل دنيايى اندك و بسيار خواستندى شد، پيشتر نماز كردندى، پس از آن به آن شغل رفتندى. و زنا و لواط و دزدى و خون ناحق ميانشان حرام بود و مردار نخورندى و تا ذبيحت نكرندى آن چه حلال است اكنون خوردن آن نخوردندى و صدقه بسيار دادندى... و اين همه از جمله فرايض داشتندى بر خويش. دختر و خواهر و مادر به زنى نكردنى». | ||
| + | |||
| + | با ترويج دين زرتشت در ايران، اين آئين به استان راه يافت و يكى از بزرگترين آتشگاههاى زرتشتيان در منطقه كركويه تأسيس گرديد. | ||
| + | |||
| + | در سال 23 ه .ق ناحيه، مكران، يعنى جنوب بلوچستان، دستخوش مورد تهاجم اعراب قرار گرفت. دشوارىهاى ارضى و فقر نسبى آن ناحيه تا چندين دهه اعراب را از تاخت و تاز در اين منطقه به معناى واقعى بازداشت. | ||
| + | |||
| + | در زمان عثمان بخشهاى وسيعى از سيستان فتح شد و ربيع به استاندارى سيستان برگزيده شد. پس از دو سال عبدالرحمن بن سمره به استاندارى آنجا منصوب شد و تا زمان مرگ عثمان در اين مقام باقى ماند. | ||
| + | |||
| + | با حاكميت يافتن مسلمانان در سيستان و بلوچستان بسيارى از مردم سيستان اسلام آوردند. | ||
| + | |||
| + | با مرگ عثمان در سال 35 ه .ق و به خلافت رسيدن امام على عليهالسلام، عبدالرحمن بن سمره از حكومت سيستان عزل و عبدالرحمن بن جزء طايى به استاندارى سيستان انتخاب و به سوى سيستان فرستاده شد. | ||
| + | |||
| + | با شهادت امام اميرالمؤمنين عليهالسلام در سال 40 ه .ق دوباره عبدالرحمن بن سمره، به سيستان بازگشت و حكومت سيستان را در دست گرفت. | ||
| + | |||
| + | در حال حاضر بر اساس سرشمارى عمومى نفوس و مسكن سال 1375 تعداد 1719989 نفر مسلمان در اين استان وجود دارند كه تعداد 874125 نفر از آنان مرد و 845864 نفر از آنان زن مىباشند و تعداد 2590 نفر از ساير اديان و اظهار نشده مىباشند. | ||
| + | بر اساس آمار نسبى از جمعيت استان 85/99 درصد را مسلمانان تشكيل مىدادهاند. اين نسبت در نقاط شهرى 84/99 درصد و در نقاط 86/99 درصد بوده است. | ||
| + | |||
| + | جدول توزيع نسبى جمعيت بر حسب دين به تفكيك ساكن و غير ساكن | ||
| + | |||
| + | ديناستانساكنغير ساكن نقاط شهرىنقاط روستايى | ||
| + | |||
| + | جمع00/10000/10000/10000/100 | ||
| + | |||
| + | مسلمان85/9984/9986/9991/99 | ||
| + | |||
| + | زرتشتى03/003/003/001/0 | ||
| + | |||
| + | مسيحى00/000/000/000/0 | ||
| + | |||
| + | كليمى00/000/000/000/0 | ||
| + | |||
| + | ساير و اظهار نشده12/013/011/008/0 | ||
| + | |||
| + | مأخذ: سرشمارى عمومى نفوس و مسكن استان سيستان و بلوچستان ـ 1375، نتايج تفصيلى. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:پیشینه مذهبی]] | [[رده:پیشینه مذهبی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۱۰
پيشينه مذهبى
دين مردم سيستان را قبل از ظهور زرتشت، طريقت حضرت آدم عليهالسلام دانستهاند. در تاريخ سيستان كه در نيمه دوم قرن پنجم هجرى نگاشته شده است.
درباره طريقت مردم سيستان چنين آورده است:
«گرشاسب و نبيرگان او، تا فرامرز ابن رستم، همه بر آن طريقت بودند كه آدم آورده بود. بامداد و به وقت زوال و شبانگاه، نماز كردندى و پرستش ايزد و ديگر به همهى اوقات كه به شغل دنيايى اندك و بسيار خواستندى شد، پيشتر نماز كردندى، پس از آن به آن شغل رفتندى. و زنا و لواط و دزدى و خون ناحق ميانشان حرام بود و مردار نخورندى و تا ذبيحت نكرندى آن چه حلال است اكنون خوردن آن نخوردندى و صدقه بسيار دادندى... و اين همه از جمله فرايض داشتندى بر خويش. دختر و خواهر و مادر به زنى نكردنى».
با ترويج دين زرتشت در ايران، اين آئين به استان راه يافت و يكى از بزرگترين آتشگاههاى زرتشتيان در منطقه كركويه تأسيس گرديد.
در سال 23 ه .ق ناحيه، مكران، يعنى جنوب بلوچستان، دستخوش مورد تهاجم اعراب قرار گرفت. دشوارىهاى ارضى و فقر نسبى آن ناحيه تا چندين دهه اعراب را از تاخت و تاز در اين منطقه به معناى واقعى بازداشت.
در زمان عثمان بخشهاى وسيعى از سيستان فتح شد و ربيع به استاندارى سيستان برگزيده شد. پس از دو سال عبدالرحمن بن سمره به استاندارى آنجا منصوب شد و تا زمان مرگ عثمان در اين مقام باقى ماند.
با حاكميت يافتن مسلمانان در سيستان و بلوچستان بسيارى از مردم سيستان اسلام آوردند.
با مرگ عثمان در سال 35 ه .ق و به خلافت رسيدن امام على عليهالسلام، عبدالرحمن بن سمره از حكومت سيستان عزل و عبدالرحمن بن جزء طايى به استاندارى سيستان انتخاب و به سوى سيستان فرستاده شد.
با شهادت امام اميرالمؤمنين عليهالسلام در سال 40 ه .ق دوباره عبدالرحمن بن سمره، به سيستان بازگشت و حكومت سيستان را در دست گرفت.
در حال حاضر بر اساس سرشمارى عمومى نفوس و مسكن سال 1375 تعداد 1719989 نفر مسلمان در اين استان وجود دارند كه تعداد 874125 نفر از آنان مرد و 845864 نفر از آنان زن مىباشند و تعداد 2590 نفر از ساير اديان و اظهار نشده مىباشند. بر اساس آمار نسبى از جمعيت استان 85/99 درصد را مسلمانان تشكيل مىدادهاند. اين نسبت در نقاط شهرى 84/99 درصد و در نقاط 86/99 درصد بوده است.
جدول توزيع نسبى جمعيت بر حسب دين به تفكيك ساكن و غير ساكن
ديناستانساكنغير ساكن نقاط شهرىنقاط روستايى
جمع00/10000/10000/10000/100
مسلمان85/9984/9986/9991/99
زرتشتى03/003/003/001/0
مسيحى00/000/000/000/0
كليمى00/000/000/000/0
ساير و اظهار نشده12/013/011/008/0
مأخذ: سرشمارى عمومى نفوس و مسكن استان سيستان و بلوچستان ـ 1375، نتايج تفصيلى.
