پوشش گیاهی استان سیستان و بلوچستان

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۴۱

پوشش گياهى در سيستان و بلوچستان به علت موقعيت جغرافيايى، كوتاهى فصل ريزش باران و وضعيت زمين، تنك و محدود است و در بعضى نقاط حتى حداقل شرايط گياهان بيابانى و كويرى نيز وجود ندارد.

با اين حال در پوشش گياهى اين سرزمين تنوع گياهى مشاهده مى‏شود. در برخى نقاط آن كائوچو، انبه، انجيرهندى مى‏رويد.

در كنار مسيلها، رودها و دامنه ارتفاعات به علت وجود رطوبت بيشتر و درجه حرارت كمتر جنگلها و نباتات طبيعى متنوع و متراكم‏ترى وجود دارد. مهمترين نباتات و درختان استان عبارتند از: درخت بنه، بادام كوهى، خنجك، پسته وحشى، بيد، پده، گز، تاغ، قيچ، انجير وحشى، انگور وحشى و در نواحى ساحلى نيز درختان كنار، كهور، بيدار، استبرق، شيشم، لول، كوت، كلير، انجير هندى، تمرهندى، دارتيجك مى‏باشد.

در تمام نواحى سرحدى، معتدل، گرمسيرى و ساحلى استان مراتع وسيعى وجود دارد كه براى چراى دامها و حيوانات اهلى مساعد مى‏باشد.

مراتع عمده استان در خاش، كوه زيارت، كوه خضر، اطراف درياچه سيستان، قصر قند، پيشين و سرباز قرار دارد.

بر اساس آمار سال 1374 مساحت جنگلهاى اين استان 000/000/1 هكتار و مساحت مراتع 000/800/11 هكتار بوده است كه از اين مقدار 000/300 هكتار مراتع خوب، 000/750 هكتار مراتع متوسط و 000/750/10 هكتار مراتع فقير مى‏باشد.

منابع