راه‌های ارتباطی استان سمنان
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:راه‌های ارتباطی]] | [[رده:راه‌های ارتباطی]] | ||
| + | استان سمنان بين راه تهران ـ مشهد قرار گرفته است و از زمانهاى قديم محل رفت و آمد مسافرينى بوده است كه از شرق و غرب كشور به پايتخت مسافرت داشتهاند و در حال حاضر نيز از اهميت به سزايى برخوردار است. | ||
| + | |||
| + | استان سمنان از 373 كيلومتر آزاد راه، 424 كيلومتر راه اصلى و 828 كيلومتر راه فرعى (شامل 748 كيلومتر راه آسفالته و 80 كيلومتر راه شنى) برخوردار است. | ||
| + | |||
| + | همچنين 1560 كيلومتر راه روستايى شامل (998 كيلومتر راه آسفالته و 562 كيلومتر راه شنى) و 2790 كيلومتر راه عشايرى در اين استان وجود دارد. | ||
| + | |||
| + | (راه روستايى راهى است با رويه شنى كه پلهاى آن حتى المقدرى با لوله و آبنما جايگزين شده و در عرض 4 تا 5/9 متر احداث مىشود). | ||
| + | |||
| + | علاوه بر راههاى شوسه، راه آهن نيز در حمل و نقل اين استان نقش عمدهاى ايفا مىنمايد. سابقه تاريخى راه آهن سمنان به زمان رضاشاه پهلوى مىرسد كه در آن زمان براى بهرهبردارى از ذغال سنگ سمنان، خطوط راه آهن را به تهران راه اندازى نمودند و به مرور زمان راههاى ارتباطى آن به ساير نقاط متصل گرديد. در مجموع 879 كيلومتر طول خطوط راه آهن استان با 28 ايستگاه بين راهى مىباشد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۱۸
محتویات |
راه‌های زمینی
راه‌های هوایی
راه آهن
منابع
استان سمنان بين راه تهران ـ مشهد قرار گرفته است و از زمانهاى قديم محل رفت و آمد مسافرينى بوده است كه از شرق و غرب كشور به پايتخت مسافرت داشتهاند و در حال حاضر نيز از اهميت به سزايى برخوردار است.
استان سمنان از 373 كيلومتر آزاد راه، 424 كيلومتر راه اصلى و 828 كيلومتر راه فرعى (شامل 748 كيلومتر راه آسفالته و 80 كيلومتر راه شنى) برخوردار است.
همچنين 1560 كيلومتر راه روستايى شامل (998 كيلومتر راه آسفالته و 562 كيلومتر راه شنى) و 2790 كيلومتر راه عشايرى در اين استان وجود دارد.
(راه روستايى راهى است با رويه شنى كه پلهاى آن حتى المقدرى با لوله و آبنما جايگزين شده و در عرض 4 تا 5/9 متر احداث مىشود).
علاوه بر راههاى شوسه، راه آهن نيز در حمل و نقل اين استان نقش عمدهاى ايفا مىنمايد. سابقه تاريخى راه آهن سمنان به زمان رضاشاه پهلوى مىرسد كه در آن زمان براى بهرهبردارى از ذغال سنگ سمنان، خطوط راه آهن را به تهران راه اندازى نمودند و به مرور زمان راههاى ارتباطى آن به ساير نقاط متصل گرديد. در مجموع 879 كيلومتر طول خطوط راه آهن استان با 28 ايستگاه بين راهى مىباشد.
