آب و هوای استان خوزستان

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۱۶

خوزستان از لحاظ آب و هوايى داراى سه ناحيه آب و هوايى به شرح زير است:

1ـ ناحيه سردسير

هواى اين ناحيه در زمستانها بسيار سرد و نزولات جوى بيشتر به صورت ريزش برف و ميزان بارندگى در اين ناحيه بيشتر از ديگر نقاط استان است كه گاه تا 500 ميلى‏متر مى‏رسد. اين ناحيه شامل ارتفاعات شمالى و شمال شرقى است.

2ـ ناحيه گرم و خشك

اين ناحيه شامل جلگه‏ها و دشتهاى جنوب و جنوب غربى است كه وسعت آن بيشتر از نواحى معتدل و سرد است ولى به علت عبور رودخانه‏هاى پر آب و دايمى، از امكانات زيستى، كشاورزى و اقتصادى نسبتا مساعدى برخوردار است.

3ـ ناحيه معتدل

اين ناحيه به صورت نوار نسبتا باريكى بين دو ناحيه بالا كشيده شده و شامل نواحى كوهپايه‏اى و جلگه‏هاى نسبتا مرتفع شمال شرقى مى‏شود.

آب و هواى استان خوزستان از نوع آب و هواى نيمه صحرايى نواحى كم عرض جغرافيايى است كه ميزان گرماى متوسط ساليانه آن از 18 درجه سانتى‏گراد تجاوز مى‏كند و داراى تابستانهاى خشك و هواى مه‏آلود است.

از مطالعه آمارهاى جوى ايستگاههاى هواشناسى موجود چنين استنباط مى‏شود كه خوزستان و سواحل مجاور آن از مناطق گرم دنيا هستند كه بى‏ترديد در نواحى هم عرض خود از حيث مقدار گرما نظير ندارند، چنانكه متوسط گرماى سالانه آن از 24 تا 28 درجه سانتى‏گراد تفاوت مى‏كند زيرا تير و مرداد، گرمترين ماهها و دى و بهمن خنك‏ترين ماههاى سال در خوزستان‏اند، ولى مقدار گرما حتى در دى و بهمن به قدرى زياد است كه نظير آن در هيچ جاى ديگر ايران نمى‏توان ديد.

بر اساس آمارنامه استان خوزستان در سال 1379، حداكثر مطلق گرما در برخى از شهرهاى خوزستان چون اهواز 2/52، آبادان 8/51، بستان 8/51 درجه سانتى‏گراد است.

حداكثر مطلق درجه حرارت ماهانه خوزستان در تيرماه و حداقل آن در بهمن‏ماه است.

معدل روزهاى يخبندان در طول سالهاى اخير در اهواز يك روز در سال بيشتر نبوده است.

منابع