زندگی جانوری در استان بوشهر
از ویکی اطلس فرهنگی ایران
مدیر سیستم (بحث | مشارکتها) |
|||
(یک ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشدهاست) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
+ | |||
+ | خليج فارس را از لحاظ داشتن انواع و اقسام آبزيان در رديف غنىترين درياهاى جهان دانست و از اين جهت منبع ثروت سرشارى به شمار مىرود. | ||
+ | |||
+ | انواع ماهىهايى كه در آبهاى ساحل استان بوشهر به سر مىبرند عبارتند از: راشگو، قباد، حلوا، شوريده، حلوا سياه، شعرى، شانك، سرخو، هامور، سنگسر، سوبيتى، خارو، نيامه، ميگو، و ... . | ||
+ | |||
+ | به جز ماهى و ميگو در آبهاى استان بوشهر انواع كوسه، دولفين، خرچنگ، لاكپشت، عروس دريايى، ماهى مركب، ماهى عقرب، سفره ماهى، نرم تنان و مرجان زندگى مىكنند. | ||
+ | |||
+ | از مهمترين حيوانات وحشى اين نواحى مىتوان به كل، بز، ميش و قوچ وحشى اشاره كرد كه تعداد كل آنها را حدود پنج تا شش هزار رأس برآورد كردهاند. | ||
+ | |||
+ | همچنين پرندگان بسيارى نيز در استان بوشهر به ويژه در سواحل آن ديده مىشوند كه مهمترين آنها عبارتند از: كبك، تيهو، بىدم، بلدرچين، هوبره، قمرى، سار، پرستو، قبا سوزك، ترنى، حمامى، كلاغ جيروك، بلبل، قليلى، شالو، مرغ غواص، حواصيل، درنا، هفت رنگ، خردل، دراج، كبوتر چاهى و هدهد. | ||
+ | |||
+ | برخى از اين پرندگان تنها در فصل زمستان براى صيد ماهى از هند و آفريقا به سوى خليج فارس مهاجرت مىكنند. اما برخى ديگر از اين پرندگان بومى اين منطقه هستند و زيستگاه اصلى آنان نيز همين استان است. | ||
+ | |||
+ | محدوديتهاى پوشش گياهى و خشكى و گرمى عمومى هوا، سبب شده است تنها جانورانى بتوانند در اين ناحيه زندگى كنند كه با محيط طبيعى آن سازگار شدهاند. | ||
+ | |||
+ | در اين استان چهار منطقه حفاظت شده به شرح زير وجود دارد: | ||
+ | |||
+ | منطقه حفاظت شده مند | ||
+ | |||
+ | اين منطقه با وسعت 46500 هكتار در اطراف رودخانه مند قرار دارد و از نظر حفاظت و تكثير برخى از حيوانات داراى اهميت قابل توجهى است. بنابر آمار اداره حفاظت محيط زيست استان در حدود 600 تا 700 رأس آهو و تعدادى قاراكل در اين منطقه زندگى مىكنند. | ||
+ | |||
+ | منطقه حفاظت شده تالاب حلّه | ||
+ | |||
+ | اين منطقه با وسعت 42600 هكتار در محل تلاقى دو رودخانه شاپور و دالكى قرار گرفته و محل زيست پرندههاى آبزى مهاجر است. اين تالاب يكى از تالابهاى نمونه در سراسر جنوب كشور است. | ||
+ | |||
+ | منطقه حفاظت شده ناى بند | ||
+ | |||
+ | اين منطقه با وسعت 22500 هكتار از نظر تنوع جانوران وحشى منحصر به فرد است و داراى ميش و قوچ، كل، بز وحشى، آهو، جبير و پلنگ است. | ||
+ | |||
+ | جبير را آهوى هندى و آهوى كويرى نيز مىنامند. جبير كمى كوچكتر از آهو با پوست اُخرايى رنگ است كه رنگ سفيدى در زير شكم دارد. شاخ آن مستقيم با انحنايى در طرف جلو است كه پيچ قلاب مانند نوك شاخ آهوى ايرانى را ندارد. | ||
+ | |||
+ | شكارگاه كوه سياه | ||
+ | |||
+ | شكارگاه كوه سياه كه در حدود هفت هزار رأس كل، بز، قوچ و ميش وحشى در آن زندگى مىكنند، در 83 كيلومترى جنوب شرقى برازجان با ارتفاع 1691 متر قرار دارد و محل قشلاق عشاير است. در مناطق حفاظت شده و شكارگاه كوه سياه با اجازه سازمان محيط زيست و اخذ پروانه، امكان شكار در فصول معينى وجود دارد. | ||
+ | |||
+ | جزاير چهارگانه منطقه حفاظت شده مند | ||
+ | |||
+ | جزاير نخيلو، خان، تهمادون و امالكرم از مناطق حفاظت شده استان بوشهر مىباشد. اين جزاير محل تخم گذارى دو گونه از چهارگونه لاك پشتهاى دريايى موجود در خليج فارس به نام لاك پشت عقابى و پشت سبز هستند. | ||
+ | |||
+ | پرستوهاى دريايى نيز در فصل تابستان در آن جزاير تخم گذارى و جوجهآورى مىنمايند. در تمام مناطق فوق قوش و فلور با ارزش نادر و حمايت شده و در معرض انقراض از گونههاى جانورى مثل آهو، جبير، كل و بز و قوچ و ميش، از پرندگان نادرى مثل اردك سر سفيد، اردك مرمرى، گيلانشاه خالدار، بالابان، بحرى و... زيست و زايش مىنمايند. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
[[رده:زندگی جانوری]] | [[رده:زندگی جانوری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۵۸
خليج فارس را از لحاظ داشتن انواع و اقسام آبزيان در رديف غنىترين درياهاى جهان دانست و از اين جهت منبع ثروت سرشارى به شمار مىرود.
انواع ماهىهايى كه در آبهاى ساحل استان بوشهر به سر مىبرند عبارتند از: راشگو، قباد، حلوا، شوريده، حلوا سياه، شعرى، شانك، سرخو، هامور، سنگسر، سوبيتى، خارو، نيامه، ميگو، و ... .
به جز ماهى و ميگو در آبهاى استان بوشهر انواع كوسه، دولفين، خرچنگ، لاكپشت، عروس دريايى، ماهى مركب، ماهى عقرب، سفره ماهى، نرم تنان و مرجان زندگى مىكنند.
از مهمترين حيوانات وحشى اين نواحى مىتوان به كل، بز، ميش و قوچ وحشى اشاره كرد كه تعداد كل آنها را حدود پنج تا شش هزار رأس برآورد كردهاند.
همچنين پرندگان بسيارى نيز در استان بوشهر به ويژه در سواحل آن ديده مىشوند كه مهمترين آنها عبارتند از: كبك، تيهو، بىدم، بلدرچين، هوبره، قمرى، سار، پرستو، قبا سوزك، ترنى، حمامى، كلاغ جيروك، بلبل، قليلى، شالو، مرغ غواص، حواصيل، درنا، هفت رنگ، خردل، دراج، كبوتر چاهى و هدهد.
برخى از اين پرندگان تنها در فصل زمستان براى صيد ماهى از هند و آفريقا به سوى خليج فارس مهاجرت مىكنند. اما برخى ديگر از اين پرندگان بومى اين منطقه هستند و زيستگاه اصلى آنان نيز همين استان است.
محدوديتهاى پوشش گياهى و خشكى و گرمى عمومى هوا، سبب شده است تنها جانورانى بتوانند در اين ناحيه زندگى كنند كه با محيط طبيعى آن سازگار شدهاند.
در اين استان چهار منطقه حفاظت شده به شرح زير وجود دارد:
منطقه حفاظت شده مند
اين منطقه با وسعت 46500 هكتار در اطراف رودخانه مند قرار دارد و از نظر حفاظت و تكثير برخى از حيوانات داراى اهميت قابل توجهى است. بنابر آمار اداره حفاظت محيط زيست استان در حدود 600 تا 700 رأس آهو و تعدادى قاراكل در اين منطقه زندگى مىكنند.
منطقه حفاظت شده تالاب حلّه
اين منطقه با وسعت 42600 هكتار در محل تلاقى دو رودخانه شاپور و دالكى قرار گرفته و محل زيست پرندههاى آبزى مهاجر است. اين تالاب يكى از تالابهاى نمونه در سراسر جنوب كشور است.
منطقه حفاظت شده ناى بند
اين منطقه با وسعت 22500 هكتار از نظر تنوع جانوران وحشى منحصر به فرد است و داراى ميش و قوچ، كل، بز وحشى، آهو، جبير و پلنگ است.
جبير را آهوى هندى و آهوى كويرى نيز مىنامند. جبير كمى كوچكتر از آهو با پوست اُخرايى رنگ است كه رنگ سفيدى در زير شكم دارد. شاخ آن مستقيم با انحنايى در طرف جلو است كه پيچ قلاب مانند نوك شاخ آهوى ايرانى را ندارد.
شكارگاه كوه سياه
شكارگاه كوه سياه كه در حدود هفت هزار رأس كل، بز، قوچ و ميش وحشى در آن زندگى مىكنند، در 83 كيلومترى جنوب شرقى برازجان با ارتفاع 1691 متر قرار دارد و محل قشلاق عشاير است. در مناطق حفاظت شده و شكارگاه كوه سياه با اجازه سازمان محيط زيست و اخذ پروانه، امكان شكار در فصول معينى وجود دارد.
جزاير چهارگانه منطقه حفاظت شده مند
جزاير نخيلو، خان، تهمادون و امالكرم از مناطق حفاظت شده استان بوشهر مىباشد. اين جزاير محل تخم گذارى دو گونه از چهارگونه لاك پشتهاى دريايى موجود در خليج فارس به نام لاك پشت عقابى و پشت سبز هستند.
پرستوهاى دريايى نيز در فصل تابستان در آن جزاير تخم گذارى و جوجهآورى مىنمايند. در تمام مناطق فوق قوش و فلور با ارزش نادر و حمايت شده و در معرض انقراض از گونههاى جانورى مثل آهو، جبير، كل و بز و قوچ و ميش، از پرندگان نادرى مثل اردك سر سفيد، اردك مرمرى، گيلانشاه خالدار، بالابان، بحرى و... زيست و زايش مىنمايند.